Wetenschappers van de Schotse universiteit van Edinburgh zijn erin geslaagd om de zwezerik in muizen te verjongen door één gen aan te passen. De zwezerik is een essentieel deel in de ontwikkeling van ons afweersysteem maar het is het eerste orgaan dat in mensen afsterft. Normaal gezien verschrompelt de zwezerik na de pubertijd, waardoor we naarmate we ouder worden steeds vatbaarder worden voor ziektes.
De zwezeriken van de muizen in het experiment waren al verschrompeld. Nadat het wetenschapsteam het niveau van het proteïne FOXN1 had verhoogd in de zwezeriken, verjongden deze organen. Ze werden twee keer groter en begonnen terug T-cellen te produceren. Wetenschappers waren er eerder al in geslaagd om zwezeriken terug in grootte te laten toenemen door de muizen te castreren, maar de organen bleven in principe oud. De zwezeriken van het laatste experiment waren nagenoeg gelijk aan jonge, gezonde zwezeriken.
Nick Bredenkamp, een medewerker van het project, vertelde aan de BBC dat vooral de manier waarop ze het orgaan verjongde een belangrijke doorbraak is. Door slechts één gen te bewerken hebben ze een volledig orgaan kunnen verjongen.
De universiteit van Edinburgh bericht wel dat ze nog niet hebben kunnen bewijzen dat de verjongde zwezerik een boost aan het immuunsysteem gaf, al zou dat wel een logisch gevolg zijn. Het is mogelijk dat dezelfde therapie toegepast kan worden op mensen waardoor het verouderingsproces weer wat wordt afgeremd of mensen met een verzwakt immuunsysteem minder kans hebben om ziek te worden.
Claire Blackburn, medewerker aan het onderzoek, nuanceert de toepassing van het proces op mensen voorlopig. Volgens haar moet er nog heel wat onderzoek verricht worden voordat proeven op mensen kunnen beginnen. Het is nog niet geweten of de vernieuwde zwezerik negatieve effecten heeft op de gezondheid van de muizen.
Maar verdere studie van dit onderzoek kan ons meer leren over het verouderingsproces van onze organen en of we dat kunnen omkeren met één proteïne.
De resultaten van deze studie werden gepubliceerd in de aprileditie van het wetenschappelijk tijdschrift Development en kan je hier terugvinden.