Het akkoord beëindigt een periode van zes jaar, waarin het niet lukte om een consensus te vinden over de zogenaamde burden sharing'. De officiële verdeelsleutels worden pas vandaag of zelfs later bekendgemaakt, maar het voorbije weekend lekten al heel wat cijfers uit via de VRT en lesoir.be.
Zo zou de doelstelling om de hoeveelheid broeikasgassen te verminderen met 15% tegen 2020 (vergeleken met 2005) worden vertaald naar een inspanning van 15,7% voor Vlaanderen, 14,7% voor Wallonië en 8,8% reductie voor Brussel. De federale regering verbindt zich ertoe om een aantal technische maatregelen te nemen in de transportsector, alsook evaluatie- en controlemechanismen op te stellen.
Zonne-energie
De tweede doelstelling - om 13% van de energie uit hernieuwbare bronnen te puren in 2020 - zou voor Vlaanderen 10% uit bijvoorbeeld wind- of zonne-energie betekenen, 11,5% voor Wallonië en 3,5% voor Brussel. De federale overheid moet 2,75% halen, aangezien de windparken op zee federale materie zijn.
Verder is er de verdeling van de inkomsten uit de verkoop van uitstootrechten. Die CO2-quota zouden in de periode 2013-2015 zo'n 326 miljoen euro hebben opgeleverd en de komende vijf jaar naar schatting jaarlijks 188 miljoen euro. Voor de inkomsten uit het verleden zou Vlaanderen 50% krijgen, Wallonië 29%, Brussel 6% en de federale overheid 15%. Voor de inkomsten de komende jaren gaat het om 50%, 30%, 8% en 12%.
Klimaatfonds
De federale overheid zal ten slotte de helft van de Belgische financiering voor het internationale klimaatfonds, dat op de klimaattop in Parijs moet worden voorgesteld, voor haar rekening nemen. Vlaanderen betaalt 29%, Wallonië 16,5% en Brussel 4,5%.
In een eerste reactie vergelijkt de Bond Beter Leefmilieu het akkoord met een trein die vertraging opliep. «Het is goed dat het er eindelijk is, maar het laat een wrang gevoel achter waarom het zo lang moest duren.»