Wagner is en blijft een volbloed Nashville guy' maar de antennes naar de buitenwereld draaien de laatste jaren boeiende overuren. Met dank aan zijn vrouw, Mary Mancini.
Kurt Wagner: "Ik heb altijd geschreven over zaken die ik dagelijks meemaak. Of ik nu de hond uitliet, tegen een boom plaste of een fantastisch concert gaf. Er was altijd meer dan voldoende stof voor handen om te schrijven. Ik boetseer de banaliteit van elke dag tot een poëtische, soms cryptische tekst. Ik vind het nog steeds heerlijk, maar de laatste vier jaar zit ik dankzij mijn vrouw meer en meer met mijn neus in de politiek. Ze is voorzitster geworden van de democratische partij in Tennessee nadat ze ook naar een plaats in de senaat had gevist. Plots werden allerlei politieke besognes een deel van mijn leven, terwijl het daarvoor echt wel de ver-van-mijn-bedshow was."
Als goede en trouwe echtgenoot ga je dan gedeeltelijk mee in die flow, niet?
"Absoluut en het lijkt me logisch voor iemand die nog steeds zielsveel van zijn vrouw houdt. (lachend) De gesprekstof aan de ontbijttafel was af en toe best wel gewichtig. Hetzelfde voor de avonden waarop ze thuiskwam en relaas deed van wat er allemaal gebeurd was. Ik kreeg dus heel wat nieuwe input en merkte al snel dat het een invloed had op mijn manier van schrijven. En muzikaal wilde ik ook iets maken dat dichter bij haar smaak aanleunde. Niet dat ik daarin geslaagd ben, maar ze heeft gelukkig laten weten dat er al meer raakpunten zijn met haar wereld dan op oudere Lambchop-platen. Vergeet niet dat ze ooit een platenwinkel en club openhield gespecialiseerd in punk. Een deel van de missie kan ik dus afvinken als geslaagd."
Achter de titel schuilt het acroniem For Love Often Turns Us Still'. Daaruit kan ik afleiden dat Flotus' zeker geen politiek album is.
"Dat is het zeker niet. Het is een ode aan de liefde tussen een man en een vrouw binnen een huwelijk dat al enkele decennia standhoudt. Ik merk dan mijn liefde of eerder onze liefde niet echt veroudert. Door wat er in het dagelijkse leven gebeurt, krijgt ze regelmatig een verjonging of update die de zaken fris houdt. Ik heb ook vaak aan Michelle Obama gedacht en aan de manier waarop ze haar man al die jaren steunde zonder haar persoonlijkheid uit te gommen. Door zijn ambt won ze nog aan kracht, uitstraling en visie en je voelt gewoon dat zoiets groeit omdat ze elkaar steunen. Een goed koppel weet dat je tussen twee levens moet meanderen om het leef- en werkbaar te houden."
Jij hebt wel het voordeel dat je zo'n verandering binnen een huwelijk meteen naar songs en teksten kan vertalen.
"Dat klopt. Mijn manier van leven heeft minder invloed op wat ze dagdagelijks doet, maar dat is best oké. Ik heb ook geen rekening te houden met een bepaald protocol of wat dan ook. Ik ben de motor van mijn eigen vrijheid. Zo mocht mijn vrouw op een gegeven moment mee op de foto met Barack Obama en krijg je daar een officiële afdruk van. Ik wilde die meteen opnemen in het artwork van Flotus', maar ze liet meteen blijken dat Het Witte Huis daar een no go voor zou geven. Ik besloot dan maar om er een schilderij van te maken. Je ziet een deel van mijn vrouw op de hoes met de linkerhand van Obama rustend op haar schouder. (lachend) En zo kom je er als artiest toch maar lekker mee weg."
Muzikaal gesproken horen we hier de meest radicale update die Lambchop ooit heeft toegepast.
"Het was tijd om alles wat ik de afgelopen dertig jaar geleerd had even overboord te gooien. Ik zou gaandeweg wel beslissen wat ik terug wilde opvissen. Ik raakte ook geïntrigeerd door de manier waarop mensen muziek beluisteren via krakkemikkige speakers uit de eerste de beste kruidenierswinkel of zelfs via hun smartphone. Zijn onze oren zo afgevlakt dat geluidskwaliteit voor sommigen geen issue meer is? Ik ging op zoek naar de geluiden die jongeren op die manier tot zich laten komen en kwam terecht bij vocoders, ritmeboxen en allerlei computersoftware. Ik begon te luisteren naar r&b, hiphop of soul en naar de manier waarop ze productioneel worden vormgegeven. Ik stelde vast dat ik een heel deel van de technologische trein van de laatste jaren gemist had en beet me vast in bepaalde zaken. Op die manier kon ik de technologie ondergeschikt maken aan mijn brein dat nieuwe wegen wilde verkennen. Ik begon op een andere manier te schrijven en vond een goed evenwicht tussen speels en complex."
En toch blijft het ontegensprekelijk Lambchop.
"Tja, je hebt natuurlijk mijn stem die een bepalende factor is. En verder was het nooit de bedoeling om een nieuwe (lachend) Drake te worden. Ik wilde gewoon nieuwe kleuren uitproberen en songstructuren opengooien. De lange opener In Care Of 8675309' kan je beluisteren als een muzikale samenvatting van wat ik door de jaren heen geleerd heb. Maar dan wel met een frisse blender gemixt. De minutenlange afsluiter The Hustle' laat dan weer horen wat er nog mogelijk is naar de toekomst toe."
Dirk Fryns
Lambchop speelt op 11/02/17 in de Botanique te Brussel.