"Kaas kan eigenlijk ook wel de crack van de zuivelindustrie genoemd worden", beweert Dr. Neal Barnard, oprichter en voorzitter van het comité voor verantwoordelijke geneeskunde. "Je hersenen reageren hetzelfde op kaas als op een andere verslavende drug. De boosdoener is caseïne, een dierlijk eiwit dat in een enorm hoge concentratie in kaas voorkomt. Telkens als je een stukje Brie of Roquefort oppeuzelt, moet je lichaam eerst die caseïne afbreken", legt Barnard uit in een gesprek met het webmagazine Thrillist.
Op zich vormt caseïne net als andere eiwitten een soort kralenketting van aminozuren. "Maar wanneer je lichaam de kaas probeert af te breken, brokkelt deze ketting niet volledig af. Soms blijven er schakels van vier, vijf of zeven aminozuren over." Deze kortere onderdelen worden casamorfines genoemd en prikkelen dezelfde receptoren in je hersenen als morfine (en heroïne). Het resultaat is dat je blijft snakken naar een nieuw blokje kaas.