2017 was een bewogen jaar, waarin opgekropte schandalen als een etterende puist openbarstten. Het is zeker dat #metoo iets in gang heeft gezet en de vrouwen niet langer bereid zijn om een bijrol te spelen, maar ook in de hoofden van veel mannen is de knop omgedraaid.
Zo was er voor het eerst in het 90-jarige bestaan van de Oscars een vrouw genomineerd voor de prijs van director of photography. Die eer viel Rachel Morrison te beurt voor haar werk in de film Mudbound'. Ze kon haar nominatie helaas niet verzilveren, maar het is alvast een kleine stap vooruit.
Women only
Afgelopen zomer kon een andere vrouw dan weer een record op haar naam zetten. Wonder Women'-regisseur Patty Jenkins was de eerste vrouw die zoveel geld in het laatje bracht met een liveactionfilm. Daarmee bewees ze, samen met hoofdrolspeelster Gal Gadot, dat een film met een vrouwelijke protagonist niet per se een flop aan de kassa is, wat vroeger wel het geval was. En dat voor een film gemaakt door een vrouw.
Wonder Women' zette ook anderen aan om actie te ondernemen. Zo besloot de bioscoopketen Alamo Drafthouse uit Austin om women only-screenings van de film te organiseren. Enkel vrouwen of mensen die zich identificeren als vrouw waren welkom en ook werd er enkel vrouwelijk personeel ingezet. Dat stootte heel wat mensen tegen de borst en die beslissing kreeg zelfs een staartje in de rechtbank. Hoewel Jenkins zich niet helemaal kon vinden in het idee, kreeg de film opnieuw heel wat aandacht en hoorde ze de kassa weer rinkelen.
Sisters are doin it for themselves
Terug naar de vrouwelijke protagonisten. De kritiek dat er te weinig interessante vrouwelijke hoofdrollen zijn, luidt al langer. Dan moeten we er zelf maar voor zorgen, dachten Reese Witherspoon en Nicole Kidman. Sisters are doin it for themselves, wist Eurythmics in 1985 al. Zo kwamen de twee topactrices op de proppen met Little Big Lies', waarin ze niet alleen de hoofdrol spelen maar ook achter de schermen de touwtjes in handen hebben als producer.
«Al 25 jaar ben ik de enige vrouw op de set en heb ik niemand om mee te praten. Het smurfinsyndroom noemen ze dat», stelde Witherspoon op de voorstelling van de reeks. «Talent wordt ingezet om steeds weer iemands vrouw of vriendin te spelen, ik heb het daarmee gehad. Ik wil dingen veranderen. Ik wil meer films zien met vrouwen zoals ze echt zijn, en met ervaringen die vrouwen echt meemaken.» Dat sloeg aan, want de bejubelde HBO-serie won maar liefst vier Golden Globes. En dat voor een reeks gemaakt door vrouwen.
Prettig voelen in je lijf
Nog moeilijker is het voor vrouwen die niet blond, blank en bekend zijn. Dit jaar stond de uitreiking van de Oscars in teken van vrouwen, maar ook #OscarsSoWhite zit nog vers in het geheugen. Het is moeilijk te bewijzen of er sindsdien al dan niet iets is veranderd in de industrie. Het succes van die andere superheldenfilm, Black Panther', doet alvast uitschijnen van wel. Nog nooit werden op voorhand zoveel kaartjes verkocht voor een Marvel-film.
De prent is niet alleen een geniaal antwoord op de #HollywoodSoWhite, maar geeft ook vrouwen de rollen die ze verdienen. Letitia Wright speelt Shuri, de zus van de Black Panther, maar vooral ook de slimste persoon ter wereld. Ook de belangrijkste strijder is een vrouw, Okoye, gespeeld door Danai Gurira. Ten slotte kruipt de altijd straffe Oscarwinnares Lupita Nyong'o in de huid van de belangrijkste spion Nakia.
Nyong'o pleit al langer voor meer zwarte vrouwen in de filmindustrie. Ook stelt ze het schoonheidsideaal in vraag. Vroeger hoopte ze zelf minder donker te zijn, vooral omdat ze geen rolmodellen had die op haar leken. Om jonge meisjes van die gedachte te besparen, schreef de Keniaanse actrice een kinderboek.
«Sulwe' gaat over een meisje dat spannende avonturen beleeft en ontwaakt met een hervonden gevoel van schoonheid. Ze leert lessen, die wij als kinderen leren en als volwassen weer kwijtraken. Het is in principe een verhaal voor kleine kinderen, maar ik hoop er mensen van alle leeftijden mee te inspireren. Iedereen moet zich prettig kunnen voelen in zijn lijf en vel», vertelde de actrice daarover.
Van sekssymbool tot humanitaire strijder
Ook Angelina Jolie gebruikt haar bekendheid om de wereld een beetje beter te maken. Ze groeide uit van sekssymbool tot humanitaire strijder. Dat gaat in haar geval nog een pak verder dan af en toe opdraven als VN-ambassadeur. Zo bleek uit gelekte documenten van het Internationaal Strafhof van Den Haag dat Jolie ingezet zou worden om de oorlogsmisdadiger Joseph Kony in de val te lokken.
Voormalig hoofdaanklager Luis Moreno Ocampo had de Hollywood-ster in 2012 gevraagd de krijgsheer in Oeganda te ontmoeten voor een diner. Ook Brad Pitt zou van de partij zijn, maar dan als man van'. Gespecialiseerde eenheden van het Amerikaanse leger zouden Kony vervolgens arresteren en overbrengen naar het ICC. Uiteindelijk ging het plan niet door omdat Ocampo iets te enthousiast werd over de knappe Jolie, maar het zegt alvast iets over haar motivatie. De Argentijn zou ook bij George Clooney en Sean Penn hebben gepolst, maar bij hen ving hij bot.
Het zegt ook iets over de macht van Hollywood, als zelfs de grootste schurken zwichten voor de glitter en glamour. En dat met een vrouw in de hoofdrol. Het zegt ten slotte hopelijk ook iets over de positie van de vrouw, die wel degelijk haar stempel kan drukken en naar waarde geschat moet worden.
(hdb)