Als je de perfecte foto wil maken, moet je rekening houden met heel wat factoren: de compositie, de beeldstijl, het thema, bewegingen, ... Vandaag focussen we ons op de belichting. Samen met onze partner Canon geven we je enkele tips en tricks zodat de belichting van jouw foto voor de Metro Photo Challenge piekfijn in orde is.
Uit welke elementen bestaat de belichting?
Er zijn drie instellingen van je fototoestel die een invloed hebben op de belichting van de foto:
Sluitertijd: Dit bepaalt hoe lang de sensor wordt belicht. Deze periode gaat van 1/4000 seconde tot een veel langere periode zoals 30 seconden of langer. Voor foto's in een donkere omgeving heb je een langere sluitertijd nodig, maar dan mag het onderwerp van de foto zich niet bewegen, ander zal dat onscherp zijn.
Diafragma: De grootte van de opening van het diafragma speelt ook een rol bij de belichting. Bij een grote diafragmaopening, bijvoorbeeld f/2,8, wordt er veel licht doorgelaten. Bij een kleinere opening, bijvoorbeeld f/16, wordt het meeste licht tegengehouden.
ISO-waarde: De ISO-waarde bepaalt de gevoeligdheid van de digitale sensor. Een lage ISO-waarde, bijvoorbeeld 100, zorgt voor een lage lichtgevoeligheid. Bij een hoge ISO-waarde is de sensor veel lichtgevoeliger. Let wel op, een te hoge ISO-waarde veroorzaakt ruis op je foto.
Meetmethoden
Nu je weet welke elementen bepalend zijn voor de belichting van je foto, kan je die beginnen instellen. De meeste EOS digitale spiegelreflexcamera's van Canon hebben vier meetmethodes waardoor je dit niet handmatig hoeft te doen. Aan de hand van die meetmethoden kunnen de juiste instellingen worden vastgelegd.
Meervlaksmeting: Een goede meetmethode voor algemeen gebruik. Je beeld wordt in een aantal zones verdeeld. Nadien zullen meetsensoren de helderheid van het licht in elke zone bepalen zodat de instellingen aangepast kunnen worden.
Deelmeting: Hierbij worden metingen verricht in het centrale gebied van de zoeker. Dit is een handige meetmethode als de achtergrond bijvoorbeeld veel lichter is dan het onderwerp.
Spotmeting: Hierbij worden de metingen gedaan op het centrale gebied van de zoeker, maar op een veel kleiner vlak dan bij deelmeting. Het wordt dan ook gebruikt voor de zelfde situaties als deelmetingen, maar voor onderwerpen die een kleiner gedeelte van de afbeelding beslaan.
Meting van middelpunt-gemiddelde: Hierbij richt de camera zich meer op het centrum door de belichting af te stemmen op het centrale gebied en daarna het gemiddelde voor de volledige scène te bepalen.
Belichtingscompensatie
De bovenstaande meetmethoden leveren niet altijd de beste foto's op. Als je een sneeuwlandschap of een bruid in het wit fotografeert, wordt de belichtingsmeter op het verkeerde been gezet door de hoeveelheid wit in het kader. Met de EOS-camera's los je dat op in een handomdraai door de belichtingscompensatie aan te passen. Dat doe je door op het ±-knopje op je camera te drukken. Je kan dan een waarde instellen tussen -3 en +3. Voor een witte trouwjurk volstaat een compensatie van +1 waarschijnlijk, voor een sneeuwlandschap heb je waarschijnlijk +2 nodig. Een negatieve belichtingscompensatie heb je nodig voor donkere onderwerpen of donkere achtergronden.
Meerdere belichtingen
Het combineren van twee of meer verschillende belichtingen kan interessante effecten opleveren. Zo kan je bijvoorbeeld de maan en sterren toevoegen aan een lege hemel door tweemaal dezelfde scène te fotograferen maar met verschillende belichting. Met een compositing tool of compositiehulpprogramma in een fotobewerkingsprogramma kan je dan beide foto's samenvoegen om het gewenste effect te bekomen.
High Dynamic Range
Het dynamische bereik dat door een digitale sensor kan worden vastgelegd is bepert. Wanneer je kiest voor meer detail in lichte delen, zoals de lucht, gaan er waarschijnlijk details verloren in donkere delen. Een techniek om dit te omzeilen is High Dynamic Range. Sommige fototoestelen kunnen HDR-foto's maken maar met de meeste camera's moet je meerdere beelden maken.
Neem bijvoorbeeld drie foto's van dezelfde scène met verschillende lichtcompensatie-instellingen. Dat kan je eenvoudig doen met Autoexposure Bracketing (AEB), daarmee neem je razend snel die drie foto's. Nadien kan je de foto's samenvoegen met een HDR-tool in je fotobewerkingsprogramma. Op die manier krijg je één foto waarvan alle delen, zowel de lichte als de donkere, duidelijke details bevatten.
Met deze tips kan je nu zelf beginnen spelen met de verschillende belichtingsmogelijkheden. Als je uiteindelijk het perfecte resultaat vindt, twijfel dan zeker niet om de foto in te sturen voor de Metro Photo Challenge. Wie weet win je een fantastische prijs!