13 augustus 1944. Het Britse leger bezet Firenze. Ergens in het zuiden van Toscane schrijft een soldaat een gecodeerde boodschap en verbergt het in een kogel. Het begin van een absurd en hilarisch verhaal dat nu haar einde kent.
Veel mensen in heel Europa spenderen hun vrije tijd al zoekend naar objecten uit WO I en WO II. De hobby is niet populair bij archeologen en verenigingen van veteranen en is in sommige landen zelfs verboden. Toch zijn er altijd schattenjagers, uitgerust met metaaldetectoren en andere hulpmiddelen, die grijpen wat ze kunnen vinden. Ze zijn op zoek naar soldatentags, medailles, helmen, machinegeweren, tanks en vliegtuigen en sommigen zoeken zelfs naar geheime nazi-onderzoeksfaciliteiten.
Deze keer vond een team van schattenjagers een paar kleine schatten in het zuiden van Toscane. Het gaat om een kogel met een geheime boodschap die het verhaal vertelt van enkele domme nazi's. In de kogel zat een briefje met een gecodeerde instructie. Dat was een gangbare praktijk die in de Eerste Wereldoorlog uitgevonden werd. Het leger gebruikte de huls om gecodeerde berichten in te verbergen voor radiofrequenties of de erkenningscodes van eenheden.
De kogel werd uit zijn huls verwijderd en het buskruit werd weggegooid. Het briefje ging in de lege huls en de kogel sloot de huls af. Ze werden dan gemengd met de andere munitie zodat ze goed verborgen bleven. Als een soldaat gevangen genomen werd, kon hij de kogels met de boodschappen snel weggooien.
De code werd uiteindelijk door de schattenjagers gekraakt. Het bleek een vreemde instructie te zijn aan een officier:
ZIJ - GOOIEN - GRANATEN - WIJ - TREKKEN - PINNEN - UIT - EN - GOOIEN - TERUG
De vijand gooide met granaten zonder de veiligheidspin te verwijderen, naar Amerikaanse soldaten die ze konden oppakken en teruggooien. De boodschap was echt bizar want waarom zouden ze granaten gooien waarvan de veiligheidspin niet was verwijderd? Dat slaat helemaal nergens op.
De enige logische verklaring is dat het niet om Italiaanse soldaten gaat, maar om Duitse soldaten die niet op de hoogte waren van de tweede veiligsheidspin in de Italiaanse handgranaten.
De meeste Italiaanse troepen vochten niet meer op dit punt in de oorlog. Op 3 september 1943 ondertekenden koning Victor Emanuel III en premier Pietro Badoglio de onvoorwaardelijke overgave van Italië in Cassibile. Sommige troepen bleven Mussolini trouw en bleven vechten tegen de geallieerden. De nazi's hadden alle Italiaanse wapens in beslag genomen inclusief de handgranaten.
De Duitse soldaten waren dus niet bekend met de Italiaanse apparatuur, waardoor ze de granaten gooiden zonder de tweede veiligheidspin eruit te trekken om ze een paar seconden later terug te vinden en opgeblazen te worden.