«Laat me raden. U komt voor Fifty Shades of Grey?», glimlacht de UGC-kaartjesknipper. In een glazen bol moest hij voor die voorspelling alvast niet kijken. De deuren van de cinemazaal waren nog niet geopend, of er stonden al rijen hyperenthousiaste dames - en verrassend genoeg ook heel wat mannen - aan te schuiven om te genieten van de eerste voorstelling.
Eén van die mannen is Sebastian (foto links). Samen met een vriend had hij in een spontane bui besloten om naar Fifty Shades of Grey' te komen zien. Na afloop druipt hij eerder teleurgesteld af. «De film is wel ok», zegt hij aarzelend. «Alleen, hij duurt zo lang. Té veel scènes zijn té veel van hetzelfde. Ik begrijp dat ze de film even mysterieus willen maken als de boeken, maar het resultaat is eerder saai. Ik bleef maar wachten op een dramatisch einde, maar die climax kwam er niet. Helaas.»
Een vleugje humor
Iemand die wél extreem uitgelaten de zaal verlaat, is Julia (midden). «Ik heb de boeken meer dan eens verslonden. Maanden heb ik uitgekeken naar dit moment», kirt ze.
Haar vriend Antoine werd verplicht om mee te gaan als gezelschap. «Gelukkig was de film lang niet zo slecht als verwacht», zegt hij toegeeflijk. «Af en toe heb ik zelfs luidop gelachen. Er zat best veel humor in de film, een aangename verrassing.»
Over de casting zijn ze dan weer niet te spreken. «De personages zijn absoluut niet zoals ik ze me had ingebeeld. Jamie Dornan, de acteur die de rol van Christian Grey speelt, is veel te braaf. Pas op, zijn ontblote torso was aangenaam om zien. Maar zijn personage was te lief, lang niet indrukwekkend of charismatisch genoeg. Ik had er meer van verwacht.»
Het nijpend is het dat maar?'-gevoel, lijkt zich ook uit te strekken naar de seksscènes. Althans toch volgens de vriendinnen Laurie en Tiziana (rechts). «Waar zijn de stoute, kinky scènes naar toe?», vragen ze zich luidop af. «Nu is het een typisch preutse Amerikaanse film. In de boeken worden alle BDSM-scènes tenminste gedetailleerd beschreven. Zonder de Ben-wa balletjes, de kralen aan de zweep en de andere speeltjes, kon Fifty Shades' niet echt choqueren.»
(Liesbeth De Corte)