Dora van der Groen, in 1927 in Antwerpen geboren, heeft meer dan 50 jaar geacteerd, in het theater, maar ook op tv en in bioscoopfilms. Vlak na de Tweede Wereldoorlog was ze bij de eerste lichting studenten van de pas opgerichte Studio van Herman Teirlinck. Ze bouwde een opmerkelijke artistieke loopbaan uit als actrice, toneelpedagoge en regisseur. Ze debuteerde als actrice bij de Koninklijke Nederlandse Schouwburg (KNS) in Antwerpen en speelde daarna nog bij de Brusselse Koninklijke Vlaamse Schouwburg (KVS).
Van der Groen was daarnaast nog te zien in meer dan dertig televisieproducties, waaronder De vorstinnen van Brugge' (1972), Zonderlinge Zielen' (1988), Langs de kade' (1988), Moeder, waarom leven wij' (1993) en Terug naar Oosterdonk' (1997).
Ze speelde ook in bijna dertig bioscoopfilms, waaronder Het Dwaallicht', De Vlaschaard' (1983), Antonia' (1995) en Pauline en Paulette' (2001).
"Kunstenaar kan je niet worden"
Naast actrice was ze ook vele jaren toneeldocente en werd zo de opleidster van generaties van bekende Vlaamse theatermakers, acteurs en actrices. «Je kan iemand niet leren toneelspelen», zei ze ooit in dat verband. "Een kunstenaar kan je niet worden, dat ben je al." Van die oneliner was ze zélf een levend voorbeeld.
Vanaf 1978 werd ze artistiek leider van de toneelafdeling van het Antwerps conservatorium. Als theaterdocente onderwees ze bekende acteurs en regisseurs zoals Luk Perceval, Lucas Vandervost, Warre Borgmans, Frank Focketyn en Tom Van Dijck. Eind jaren 90 werd de opleiding zelfs omgedoopt tot Toneel Dora van der Groen, maar in 2000 moest haar opleiding, onder dwang, fuseren met Studio Herman Teirlinck.
In november 2010 maakte Van der Groen op 83-jarige leeftijd haar laatste publieke optreden. Toen kreeg ze in De Singel in Antwerpen als eerste vrouw en als eerste niet-musicus de artistieke titel van 'Maestro Honoris Causa' van de Stichting Conservatorium Antwerpen voor haar carrière en haar grote verdiensten.
Dementie
In mei 2012 meldde het weekblad TV Story dat Van der Groen was opgenomen in Huis Perrekes in Geel, een woonproject waar mensen met dementieverschijnselen in kleine leefgroepen samenwonen.