De 42-jarige ex-Miss België - precies 20 jaar geleden kroonde ze zich tot de mooiste van het land - legt in Dag Allemaal uit dat ze in het middelbaar kampte met haar eigen perfectionisme. Dat zorgde voor heel wat stress. "Op de middelbare school was ik een goeie leerling en haalde ik goeie punten, maar ik legde veel druk op mezelf. Nu lach ik daar weleens mee, maar toen was dat echt problematisch. In het vijfde kreeg ik een black-out tijdens een examen. Ik verliet de klas en heb op het secretariaat gezegd dat ik niet goed in mijn vel zat en dat het niet meer ging. Ik had vreselijke faalangst. Ik heb daar nooit met andere kinderen over gepraat. Integendeel, ik schaamde mij er zelfs voor. Het zou gemakkelijk kunnen worden afgedaan als 'ze wil gewoon goeie punten halen', maar het ging veel verder dan dat. Ik was het slachtoffer van mijn perfectionisme. Tot 's nachts studeren, dan nog stress hebben en uit mijn bed komen om in mijn boeken te kijken: dat was niet meer leuk. Dat was het moment dat ik hulp heb gezocht bij een psycholoog", klinkt het.
Niet experimenteren
Met de liefde was ze destijds nog niet echt bezig. Ze kreeg wel interesse, maar dat hoefde voor haar nog niet. Al wilde ze wel al eens gekust hebben. "Ik was al zestien toen ik voor het eerst een jongen kuste. Iemand van mijn klas. Ik dacht: 'Nu moet het toch eens gebeuren'. Ik heb heel lang gewacht. Ik vond wel af en toe briefjes van jongens in mijn pennenzak, maar ik werd daar altijd zenuwachtig van. Smossen en experimenteren met jongens, dat was niet aan mij besteed. Ik had wel vrienden die soms een oogje op mij hadden, maar ik liet hen meestal al snel verstaan dat het voor mij nog niet hoefde. Daar werd soms mee gelachen. Ze noemden mij een frigo en zeiden: 'Amai, dat gaat lang duren vooraleer die van straat is'", besluit ze.