Delphine Lecompte was een nobele onbekende voor wie niet bekend is met literatuur en geen Humo leest. In een mum van tijd heeft de dichteres en columniste zich echter in het hart van kijkend Vlaanderen genesteld. Terwijl we lachen met de moppen over voormalig vrachtwagenchauffeur Frank, Delphines partner, komen we ook veel over haar te weten. Een opname in de psychiatrie wegens drankmisbruik en een hoog libido: de 42-jarige Gentse windt er geen doekjes om.
In Humo laat Delphine nog wat dieper in haar ziel kijken. "Ik heb ooit, bij wijze van boutade, gezegd: 'Ik heb al vaak een gedicht onderbroken om seks te hebben, maar nog nooit seks onderbroken om een gedicht te schrijven.' Ik kan me volkomen verliezen in seks", zegt ze.
Afspraak afzeggen voor orgasme
"Er is een periode geweest dat het bijna een verslaving was, dat ik een doktersafspraak had en gewoon níét kon gaan, omdat ik een orgasme nodig had", gaat ze verder. Dat leidde ook tot promiscuïteit. "Ik weet nog dat ik in mijn kamer stond en zei: 'Vanaf nu word ik hoer.' Ik sprak dat zo uit voor mezelf." Seks is ook een manier om liefde te zoeken, geeft Delphine toe. "Ik wilde liefde en macht. Ergens heel goed in zijn, om de touwtjes in handen te hebben."
Delphine houdt wel van ruigere seks, maar haar partner Frank is er niet zo voor te vinden. "In sm wil hij totaal niet meegaan. Ik kreeg hem het concept ook niet uitgelegd. Frank vindt seks wel geestig, maar het is niet héél belangrijk voor hem."
Ook fantaseert Delphine soms over verkrachting - al is er een verschil tussen fetisj en realiteit. "Het idee dat iemand je fysiek zou kunnen overmeesteren, vind ik heel aantrekkelijk. Verkrachting is natuurlijk afschuwelijk, maar het idee dat het zou kúnnen gebeuren, daar flirt ik bij mannen wel mee."
"Lelijke trol"
Delphine Lecompte heeft een opmerkelijk uiterlijk. Haar grote neus heeft haar jarenlang complexen gegeven. "Ik heb zelfs nog een relatie gehad waarin een man mij voortdurend
vernederde en zei dat ik lelijk was. Dat heeft veel wonden geslagen. Ik merkte dat meisjes die mooier waren, altijd beter werden behandeld. Dat stak. Ik denk dat mensen zich liever omringen met mooie mensen. Ik deed dat ook: ik had alleen maar godinnen als vriendinnen."
"Ik werd ook alleen maar verliefd op de populaire jongens. Het klikte meestal ook, maar als het bijna een romance werd, waren er altijd meisjes die het kapotmaakten: 'Je gaat toch niks beginnen met die lelijke trol?' zeiden ze dan. 'Jij kunt veel beter krijgen.' En dan bezweken die jongens onder de sociale druk." Op de mooie borsten van haar nichtje was Delphine toen jaloers. "Ik begreep vooral niet waarom ze dat geweldige materiaal niet gebruikte! Ze wilde niet ontmaagd worden voor het huwelijk, wilde wachten op de ware. Ik zat vol lust en driften en was verbijsterd."
Anorexia
Naast op seksueel gebied worstelde Delphine ook met een drankverslaving, en met anorexia. "De extreme vorm van anorexia heb ik overwonnen. Maar ik heb het nog altijd nodig te weten hoeveel calorieën ik per dag eet. Zodat ik, nadat ik de juiste hoeveelheid heb gegeten, kan denken: oef, dat is achter de rug."
Met drinken is ze wel helemaal gestopt, al vier maanden lang. "Dat moest gewoon. Ik had geen katers meer, ik had ontwenningsverschijnselen. Ik had farmacologische ondersteuning nodig om af te kicken. Ik heb mezelf laten opnemen omdat ik begon te hallucineren. Ik werd almaar krankzinniger en gewelddadiger, heb Omer (haar ex-partner, nvdr.) vaak geschopt en Frank gebeten."
A post shared by De Slimste Mens ter Wereld (@deslimstemensterwereld) on
"De roes mis ik soms nog wel, en de dagen zijn soms heel lang en saai als je nuchter bent, maar naar de morsigheid van dat leven wil ik niet terug", voegt ze toe in een interview met Het Laatste Nieuws. "Ik heb er ook anderen veel leed mee aangedaan."
"De knop heb ik omgedraaid op die avond dat ik alle waardigheid verloren had. Ik had het raam van mijn vriend Frank met een verkeerspaal aan scherven geslagen, ik kreeg van zijn buurman een emmer water over mijn hoofd en de politie werd erbij gehaald. Dat was het drama te veel. Ik had ook ruzie met vriendinnen, ik voelde dat mijn lichaam het niet lang meer zou kunnen verdragen en mijn moeder maakte zich verschrikkelijk veel zorgen om mij."