Heb jij hem al gezien? De man met de metaaldetector die bijna elke avond rond 19 uur op het Blankenbergse strand ronddwaalt. Als strandzoeker gaat Mike de Baere (38) op verkenning in het zand om waardevolle voorwerpen op te graven. "Ooit vond ik een zilveren munt van 150 jaar oud én een Nazi-pin", herinnert hij zich.
De Baere begon deze hobby in 2008 en merkt een sterke toename in strandafval over de afgelopen jaren. Zo vindt hij ook regelmatig treklipjes, blikjes en aluminiumfolie. "Het afval dat ik tegenkom, neem ik mee zodat ik de planeet toch een handje toesteek, maar ook zodat mijn metaaldetector mij niet naar hetzelfde afval leidt", aldus de strandzoeker.
Tijdens een opruimactie werd vorig jaar maar liefst 11,5 ton afval gevonden op onze stranden. Uit studies is gebleken dat het afbraakproces van een plastic fles driehonderd tot vijfhonderd jaar kan duren in de oceaan. Bij een plastic zak ligt dit tussen de tien en twintig jaar. Dit is allemaal afhankelijk van het soort plastic, het zonlicht en het zuurstofgehalte. Ook het afval dat door ons wordt achtergelaten in het zand komt uiteindelijk in de oceanen terecht.
Levend zand
Gelukkig is er ondanks het afval nog veel interessant leven te bespeuren op onze stranden. Eén van die dieren is de zeehond, die een comeback aan het maken is in de Noordzee. Je kan er misschien wel een glimp van opvangen op het strand in Koksijde of Nieuwpoort. Kom je zo'n zeehond tegen? Hou dan voldoende afstand en lijn je hond aan. Zeehonden komen even uitrusten aan land.
Er leven ook stekelroggen aan de Belgische kust. Ze leggen hun eitjes in het ondiepe water, waardoor de lege eikapsels soms op het strand eindigen. Die zien er een beetje eigenaardig uit: het zijn donkere doosvormige eikapsels met twee hoorns aan de bovenkant en twee aan de onderkant.
Iets minder schattig op ons strand is de kompaskwal. Die is makkelijk te herkennen aan zijn hoed, die lijkt op de roos van een kompas. Volgens het antigifcentrum kan je contact met dit beestje best vermijden omdat dit zeer pijnlijk kan zijn, met striemen, blaasjes en zwellingen tot gevolg. Goed uitkijken waar je stapt dus! Kortom, er zijn nog veel geheimen te ontdekken aan onze kust, maar dat het leeft, is wel zeker.
Sarah Rummens