Omdat de tak altijd groen blijft, zelfs in de winter, dachten de Kelten en Germanen uit de vijfde en zesde eeuw dat de plant magische eigenschappen bezat. Ze noemden het "heksenkruid" en werd vaak gebruikt tijdens vruchtbaarheidsrituelen.
Daarnaast heeft een Noorse legende voor een groot deel deze bizarre traditie bepaald. Daarin wordt de jonge god Baldr gedood met een pijl waarvan de punt gemaakt is van maretak. Zijn moeder was zo verdrietig dat haar tranen veranderden in de rode besjes die aan de tak groeien. Sindsdien staan de besjes en de maretak symbool voor liefde en moet iedereen die eronder staat elkaar zoenen.
Foto Flickr / W. Folsom