Emiliana Torrini: Het is vreemd dat je op een gegeven moment wordt overgeleverd aan het succes van een nummer dat je op de wereldkaart zet zonder je echte muzikale DNA weer te geven. Ik heb op zich niets tegen die hit, maar het staat niet voor de persoon die ik ben en wat ik op muzikaal vlak wil opzoeken. Ik laat me graag verrassen en ben op een punt in mijn carrière beland dat ik vooral mijn grenzen wil verleggen. Ik heb de wereld rondgetoerd met een band en dat gegeven wil ik voorlopig opzijzetten. Nu wil ik zelf aan het roer staan of me laten beïnvloeden door muzikanten die me iets kunnen bijleren.
Dan kan ik me inbeelden dat je door een samenwerking met The Colorist door een heel andere bril naar je eigen werk kijkt.
Torrini: Absoluut en dat is heerlijk. Er moet nu nog eerst gerepeteerd worden voor we de song samen live brengen maar wat ik al gehoord hebt, geeft zeker zin om van dit project een mooi verhaal te maken.
Wanneer is het idee geboren om met Emiliana in zee te gaan?
Kobe Proesmans: Er zaten heel wat namen in ons hoofd, maar het was vooral een kwestie van de juiste mensen te vinden die ons wilden ondersteunen. Alles kwam in een stroomversnelling toen we tijdens een etentje met Kurt Overbergh, de programmator van de AB, een lijst doornamen van namen waarmee we wilden werken. Hij stelde voor van daar Emiliana aan toe te voegen. We kenden haar enkel van Jungle Drum', maar Kurt zei dat we haar andere werk moesten ontdekken. En het heeft maar een minuut gekost om overtuigd te geraken van het potentieel dat ze ons kon bieden. De lijst werd overbodig, we namen contact op en zochten samen naar het beste moment om alles in gang te zetten.
Torrini: Hun vraag om samen te werken kon niet beter getimed zijn. Ik was daarvoor door een Berlijnse muzikant benaderd die mijn songs wilde arrangeren voor een kwintet strijkers. Toen ik naar Berlijn ging om daar het concert te geven bleek dat hij geen tijd had gehad om alles uit te werken. Hij had dan maar besloten om er een jazzcombo bij te betrekken. (lachend) Daar ging mijn idee dat er eindelijk iemand een stevige dosis drama in mijn songs had gestoken. Maar het draaide allemaal zeer goed uit en het was een prima oefening in loslaten. Ik besloot dan maar om me open te stellen voor wat er op me af zou komen en toen belden deze heren.
Het is niet de bedoeling dat jullie haar nummers volledig ontmantelen of vergis ik me?
Proesmans: Dat klopt. We laten ons gewoon inspireren door de songs en proberen er dan onze versie van te maken. Emiliana moet ook nog een sterke verbinding met haar songs voelen.»
Aarich Jespers: «We concentreren ons eerst en vooral op de stem. Het is de stem waarop we verliefd worden en die onze verbeelding in gang zet. En dan heb je natuurlijk ook de sfeer en de opbouw van een song. Daarna is het een soort puzzel. We proberen dan verschillende instrumenten uit en zien bijvoorbeeld welke er moeten aangepast worden aan een bepaalde toonaard. Dat is echt een heel mooi proces.
Proesmans: Daarom stellen we ons arrangement ook voor als een akoestische remix. Het is belangrijk dat we plezier beleven aan wat we doen met het werk van een ander. En we zijn steeds zeer zenuwachtig wanneer we iemand voor het eerst ontmoeten en onze versies voorspelen. Ik kijk heel de tijd naar Emiliana's gezicht en probeer van haar mimiek af te lezen of ze het goed vindt. Het is een risico en dat moet ook. Anders zouden we gewoon een ordinaire coverband zijn.
Torrini: (lachend) Ik denk niet dat je me al verveeld hebt zien kijken. Ik voel dat dit een leuke reis zal worden op het podium en misschien komt er wel een vervolg op plaat.
Dirk Fryns
The Colorist feat. Emiliana Torrini is live te zien op 26/10 in AB in Brussel, 28/10 in DeSingel in Antwerpen, 29/10 in De Handelsbeurs in Gent, 31/10 in CC Hasselt en 1/11 in CC Mechelen.