Clara Cleymans is intussen bijna zes jaar getrouwd met muzikant Jo Mahieu en samen hebben ze twee dochters. In We moeten eens praten' vertolkte de 32-jarige actrice de rol van Els, die haar vriend Alex (Rik Verheye) duidelijk maakt dat ze hun relatie niet meer ziet zitten. In het echte leven zou Clara niet de eerste stap zetten mocht een relatie dreigen te mislukken. 'We moeten eens praten' zijn woorden die je nooit uit mijn mond zult horen. Ik ben een opkropper. Ik zet nooit de eerste stap. Ik laat het conflict altijd eerst vóélen, waardoor de vraag van de ander komt: 'Is er iets?'. In relaties was ik ook nooit degene die er de stekker uittrok, vertelt ze in Humo. Ook niet als het niet meer werkte?, vraagt de journalist haar. Nee. Dan ging ik vreemd, lacht ze.
Verdriet niet willen voelen
Liefdesverdriet kent ze dan weer wél al te goed, al zou ze haar emoties vroeger eerst weggestopt hebben om dan later te ontdekken dat dat geen goed idee was. Na mijn eerste liefde is me dat overkomen. Ik was dolverliefd op hem. Toen bleek dat hij niet geïnteresseerd was in een relatie met mij, besliste ik heel rationeel: ik ga dit verdriet niet voelen. Ik zette mijn koptelefoon op en luisterde de hele dag naar salsamuziek. Alsof ik mezelf kon brainwashen met vrolijke deuntjes. Tot ik op een avond naar 'Porgy and Bess' ging, een prachtige opera met nogal wat gesmacht en liefdesverdriet. Toen de zaal opveerde voor een staande ovatie, voelde het alsof ik als een vod werd uitgewrongen: ik kon niet meer stoppen met huilen. Mijn gezicht schoot in een pijnlijke grimas, die ik op geen enkele manier kreeg gladgestreken. Ik kon niet meer veinzen. Toen wist ik: met alleen ratio en salsamuziek red je het niet. Als je iets voelt, dan moet je erdoor. Je moet potjes niet toedekken, klinkt het.
Geen trofee
Romantiek beleeft Clara nu anders dan vroeger, zo legt ze uit met een anekdote uit een vorige relatie. Bepaalde dingen vind ik niet meer romantisch naarmate ik ouder word. In mijn vorige relatie kreeg ik een duur armbandje van Tiffany & Co. Het was zo'n bedelarmbandje, waaraan je figuurtjes kunt hangen. Hij had voor een hangslot gekozen. De boodschap was duidelijk: jij bent van mij. Ik vond dat toen geweldig romantisch: hij heeft mij veroverd en ik ben van hem. Het was hoe híj romantiek zag. Hij noemde me ook vaak princess. Daar hoorde een beeld bij waaraan ik moest voldoen. Gingen we naar een receptie, dan kon hij heel streng zijn over hoe ik me moest kleden. Ik kwam niks tekort, maar ik was niet vrij. Nu heb ik niets meer met het idee ván iemand te zijn, ook al ben ik intussen getrouwd. Ik wil geen trofee meer zijn. In een relatie moet je keer op keer weer ja tegen elkaar zeggen. Niet: we hebben het één keer beklonken met een trouwring en nu blijven we voor altijd samen, besluit ze.
Clara Cleymans is nu overigens te zien in 'Mijn slechtste beste vriendin' op Streamz.