Wat beschouw jij als je eerste album: de plaat die je zelf uitbracht op YouTube of 'Nine Track Mind', dat recent verscheen bij een platenlabel?
Charlie Puth: "Nine Track Mind. Mijn YouTube-geschiedenis zie ik als een groot sociaal experiment. Ik liet dingen los op mijn volgers bij wijze van test en was bezig uit te zoeken wat voor muziek ik wilde maken. De platen die ik zelf online plaatste, heb ik van iTunes gehaald, omdat ik met een schone lei wilde starten. Na de release van Nine Track Mind' moest het publiek weten: dit is de sound van Charlie Puth. Het plaatje moet kloppen."
Liefde is het belangrijkste thema op 'Nine Track Mind'. Zing je over eigen ervaringen?
"Deels wel ja, maar de nummers gaan daarom niet noodzakelijk over mezelf. Ik wilde een album maken over het meest universele onderwerp dat er bestaat: liefde. Zo hoopte ik met mijn debuut veel mensen te bereiken. Daarnaast zijn sommige liedjes ook gebaseerd op wat vrienden en kennissen me vertellen. Ik heb bijna altijd een notitieblok bij me. Wanneer mensen emotioneel zijn, vertellen ze dingen waarvan ze niet eens beseffen dat het steengoede teksten kunnen zijn."
In je hit 'One call away' zing je: 'Superman got nothing on me'. Gaat dat wel over jou?
"Het is een overdrijving, want Superman heft gebouwen op en dat kan ik natuurlijk niet. Voor mij betekent dat gewoon dat je laat zien dat jij de persoon bent waar je lief op kan bouwen en vertrouwen. Ik wil me niet voordoen als iemand die ik niet ben. Ik blijf mezelf als ik een meisje ontmoet: een lolbroek met veel zelfspot. Toch zing ik Superman omdat supergoofball nu eenmaal niet klinkt!" (lacht)
"Dat ik me geen zorgen moet maken over wat het publiek denkt of dat het zich verveelt. Mijn grootste voorbeeld was Adele. Ze straalt op het podium, alsof het niets is. Het publiek is kalm en sereen, maar helemaal mee met haar muziek. Vuurwerk en explosies zijn dus niet altijd nodig, je zal de aandacht van je toeschouwers wel vasthouden met je stem. Daar komen ze tenslotte voor."
Je bent op jonge leeftijd beginnen te zingen. Wanneer wist je dat je iets met muziek wilde doen?
"Mijn ouders zingen luidkeels mee met liedjes in de auto. Ze laten zich helemaal gaan en zien er altijd supergelukkig uit wanneer ze dat doen. Op één van die momenten dacht ik: ooit wil ik de artiest zijn die hen zo blij maakt. Daarmee is alles begonnen. Ondertussen zingen ze mijn liedjes mee uit volle borst, missie geslaagd dus!"
Je kreeg al grote complimenten en recensies vol lof. Toch kreeg je hier en daar ook negatieve commentaren. Hoe ga je daarmee om?
"Ik ben daar blij om. Als niemand je muziek verafschuwt, heb je geen uitgesproken eigen stijl en kan er ook niemand dol zijn op je liedjes. Het toont aan dat mensen echt luisteren, en het niet alleen 'verdragen'. Daarnaast denk ik: schrijf wat je wil, ik heb een half miljoen albums verkocht in een paar maanden tijd."
Entertainment Weekly noemde je 'the next big thing in music'. Hoe voelt dat?
"Dat geeft me motivatie, ik wil bewijzen dat ze dat terecht zeggen. Iedereen kan een kort moment of fame hebben, maar ik ben hier om te blijven."
Julie Van Puyenbroeck