"Ik ben nooit een zonneklopper geweest, in de zomer zal je me niet op het strand vinden, maar in de winter en de herfst ben ik wel een zeemens. Dan doe ik niets liever dan schelpen zoeken. Zo vond ik een paar jaar geleden in Zeeland een walshoren van 2,6 miljoen jaar oud. Dat die zomaar op het strand lag, intrigeerde me. Ik besefte dat er nog veel meer te ontdekken viel, kocht elke veldgids die ik maar kon vinden en ging praten met experts. Hoe meer ik me erin verdiepte, hoe interessanter het werd, alsof ik één grote spreekbeurt aan het voorbereiden was. Sindsdien lonkt de zee altijd. Het is een verslaving."
Relatie met kwallen
"Eén van de mafste dingen die ik te weten kwam, is dat 40% van de schelpen fossielen zijn. Vroeger dacht ik dat die nog maar pas waren leeggegeten, maar blijkbaar is het merendeel van de schelpen echt heel oud. Ook mijn relatie met kwallen is helemaal veranderd. Als kind had ik daar echt schrik van. Sinds ik besef dat kwallen geen hersenen of hart hebben en dus niet met opzet naar je toe zwemmen, maar gewoon meedeinen met de stroming, bekijk ik hen met een veel positievere blik. Het belangrijkste inzicht is echter dat alles samenhangt. Daar kwam ik ook al achter tijdens mijn research voor Het bosboek', de voorganger van deze gids. Zo is het dagelijkse reinigen van het strand heel schadelijk voor de plantjes die er normaal groeien. Het was daarom mooi om te zien dat die weer overal kwamen piepen dankzij de rust tijdens de lockdown."
(ke)
Een exemplaar van Het zeeboek' winnen? In de Facebook-groep Iedereen Leest- wat lees jij?' deelt Iedereen Leest, met dank aan uitgeverij Manteau, 5 exemplaren uit aan enthousiaste lezers. Word snel lid!