"Met zijn tienen maken we echt deel uit van een nieuwe generatie dichters, hoewel je sommigen van ons, zoals Maud Vanhauwaert, al lang niet meer opkomend kan noemen", klinkt het bij Michels.
"Wat we met elkaar gemeen hebben, is dat we regelmatig met onze teksten op een podium staan. Daardoor komen we elkaar vaak tegen en zijn we een hechte community die elkaar steunt. Dat we haast allemaal gegroeid zijn op het podium, merk je ook in deze bundel. De tien gedichten zijn heel ritmisch. Je voelt de cadans gewoon. Inhoudelijk maakt onze generatie dan weer constant een golfbeweging van binnen naar buiten."
Maatschappelijk engagement
"Soms schrijven we heel intieme poëzie, dan weer nemen we geen blad voor de mond en spreken we ons uit over de samenleving. Zo opent deze bundel met sterk maatschappelijk geëngageerde gedichten, maar wordt het verderop meer persoonlijk. Zelf heb ik gekozen voor een liefdesgedicht uit mijn bundel We komen van ver."
"LXXVIII (of LOVE) is een verwijzing naar liefdessonnet 78 van Pablo Neruda, dat ik op het Antwerpse conservatorium leerde kennen. Mijn eigentijdse interpretatie gaat over de vrije liefde en de grootstad. Hoewel ik het een paar jaar geleden schreef, speelt dat thema van lokale verbondenheid weer heel erg in mijn leven, nu ik na enkele buitenlandse omzwervingen opnieuw veel in Antwerpen zit."
Een exemplaar van het Poëzieweekgeschenk 'Nu' winnen? In de Facebook-groep Iedereen Leest- wat lees jij?' deelt Iedereen Leest, met dank aan het Poëziecentrum, 5 exemplaren uit aan enthousiaste lezers. Word dus vandaag nog lid!