Nagelbijten is niet enkel slecht voor je nagels en handen, maar ook voor je tanden, want de bacteriën kunnen infecties veroorzaken. Hoewel we weten dat het ongezond is, doet 20 tot 30% van de wereldbevolking het toch. Een Canadese studie die geleid werd door Dr. Kieron O'Connor wou achterhalen waarom we het doen en nam geen genoegen met enkel stress als verklaring. Hij en zijn collega-onderzoekers namen een enquête af bij 48 personen, van wie de helft een tic of dwangstoornis had en de andere helft niet. De vragen handelden over hun gedrag en over hoe ze hun emoties ordenden. Na de vragenlijst volgde er een experiment waarbij ze de proefpersonen aan vier emoties onderwierpen: stress, kalmte, frustratie en verveling. Het resultaat werd gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift 'Journal of Behavior Therapy and Experimental Psychiatry'.
Hoe perfectionisten met negatieve gevoelens omgaan
Uit de enquête bleek dat de mensen met tics, zoals nagelbijten, heel hoog scoorden op perfectionisme. Ze planden vaak de hele dag vol, overwerkten zich en raakten gefrustreerd als ze niet genoeg om handen hadden. Ook het experiment leverde interessante bevindingen op. De onderzoekers onderwierpen de proefpersonen aan stress door hen naar een video te laten kijken over een vliegtuigcrash, en toonden hen een filmpje van golven in de zee om kalmte op te roepen. Daarnaast confronteerden ze hen met frustratie door hen een moeilijke puzzel voor te schotelen, waarvan ze beweerden dat die simpel was. Ten slotte wekten ze verveling bij hen op door hen alleen in een kamer te zetten.
Het resultaat was dat de mensen met de tics of dwangstoornissen enkel tijdens de kalmerende video van hun nagels konden blijven. De onderzoekers concludeerden hieruit dat nagelbijten naast een teken van stress eveneens op perfectionisme wijst. Het is namelijk een manier om om te gaan met negatieve gevoelens, zoals frustratie en verveling, waarmee perfectionisten vaak kampen. Ze kunnen meestal moeilijk relaxen of taken op een normaal ritme uitvoeren, waardoor ze het gedrag herhaaldelijk beginnen te stellen. Dat geeft hen dan tijdelijk een gevoel van voldoening, omdat ze met iets bezig zijn, maar daarna komt de pijn en de schaamte.
Hoe stoppen met nagelbijten
Het onderzoek van O'Connor toont aan dat het belangrijk is om de onderliggende oorzaak van het nagelbijten te achterhalen. Als het te wijten is aan perfectionisme of een dwangstoornis kan het helpen om een afspraak te maken met een psycholoog. Cognitieve gedragstherapie kan namelijk nuttig blijken bij zulke tics. Zo kunnen nagelbijters zich anders leren gedragen als ze frustratie of verveling ervaren en de drang onderdrukken nog voor die zich voordoet.
Denk je dat je op je nagels bijt uit gewoonte? Dan zijn er ook enkele huis-, tuin-, en keukenmiddeltjes die je kunnen helpen om het af te leren. Om de drang te verminderen, knip je je nagels best zo kort mogelijk en lak je ze. Verder kan je een andere manier zoeken om je handen bezig te houden als je de behoefte om te knabbelen voelt opkomen, bijvoorbeeld met een stressballetje. Als dat allemaal niet werkt, kan je opteren om gelnagels te nemen, want zo kan je niet meer aan je echte nagels prutsen en met een mooi motiefje wordt bijten veel minder aanlokkelijk. Ten slotte kan je het chemische product Byte-X op je nagels smeren dat zo'n vieze smaak heeft dat je vanzelf stopt.
