In 1987 werd Bamouhammad, een Fransman van Algerijnse origine, veroordeeld tot zes jaar gevangenis voor gijzeling. Enkele jaren later, in 1994, schoot hij een man dood omdat zijn vriendin hem had gezegd dat ze door de man verkracht was. Een maand daarvoor had hij, om dezelfde reden, een andere man proberen te vermoorden.
In 1997 veroordeelde het hof van assisen van Brussel hem tot 13 jaar cel wegens moord en poging tot moord. Tijdens dat tweede proces omschreven de gerechtspsychiaters hem als een gewelddadig en impulsief individu dat "men beter niet als vijand heeft". Twee jaar later kwam hij vrij, in afwachting van zijn uitwijzing naar Frankrijk. In de jaren daarvoor had hij al verschillende veroordelingen opgelopen, voor tal van misdrijven met geweld.
In januari 2000 gijzelde de crimineel in de Quick in Drogenbos zijn schoonfamilie. Hij werd daarvoor in 2002 tot vijf jaar cel veroordeeld.
In maart 2007 werd hij veroordeeld tot tien jaar cel voor de poging tot doodslag op een politieagente en de ontvoering van zijn vroegere schoonmoeder en schoonzus. In augustus 2005, tijdens een dag penitentiair verlof, had hij de twee vrouwen 33 uur lang opgesloten in een appartement boven een café nabij de Brusselse Grote Markt. Hij hield er ook korte tijd zijn dochter en een ander kind vast. Hij pleegde die feiten omdat hij vreesde zijn dochter niet meer te mogen zien.
Zijn straffen zat hij onder meer uit in Vorst, Andenne, Doornik, Brugge en Lantin. In verschillende gevangenissen kreeg hij problemen met de cipiers, en zorgde zijn komst voor sociale onrust. Na zijn passage in Lantin werd de Belgische staat veroordeeld tot een schadevergoeding van 5.000 euro. De burgerlijke rechtbank van Luik oordeelde in maart 2010 dat tijdens zijn gevangenschap in Lantin fouten gemaakt werden, en dat zijn behandeling daar heeft bijgedragen tot zijn psychische aftakeling. Anderhalf jaar later wees het Luikse hof van beroep het verzoek van Bamouhammad af. Het beroep van de Belgische staat werd ontvankelijk en gegrond verklaard.
Euthanasie
Eind september 2014 raakte bekend dat Bamouhammad euthanasie zou aanvragen. Hij was sinds begin oktober 2014 in hongerstaking na een incident in de gevangenis van Marche-en-Famenne. Zijn gezondheid zou daardoor erg verslechterd zijn. In december 2014 werd hij voorlopig vrijgelaten om medische redenen.
Na een procedureslag oordeelde het gerecht dat Bamouhammad opnieuw opgesloten moest worden. Hij bracht daarop in 2015 een week door in de cel door en werd nadien om gezondheidsredenen opnieuw vrijgelaten.
Bamouhammad belandde echter in 2016 opnieuw achter de tralies nadat hij zich na een zware ruzie met zijn vriendin, waarbij hij bedreigingen uitte, verschuilde in een huis in Mons-lez-Liège (gemeente Flémalle, provincie Luik). De politie gebruikte de grote middelen om hem op te pakken; onder meer een voetbalwedstrijd werd onderbroken.
De crimineel kreeg in totaal meer dan 30 jaar celstraf voor moord, diefstal met geweld en gijzelnemingen. Hij moest in theorie nog tot 2027 achter de tralies blijven.
In januari 2017 werd bij Bamouhammad kanker in een terminale fase vastgesteld. De behandeling die hem daarvoor werd voorgeschreven, kreeg geen vat op de ziekte. Hij werd vrijgelaten om medische redenen en gehospitaliseerd, nadat hij eerder al was overgebracht van de gevangenis van Leuze naar de medische vleugel van de gevangenis van Sint-Gillis. Een maand later vloog hij weer de cel in.
Bamouhammad werd nog een aantal keer met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Uiteindelijk belandde hij afgelopen woensdag op de dienst palliatieve zorgen van het Sint-Elisabethziekenhuis in Ukkel, waar hij zaterdagnacht overleed.