De gewoonlijke drums, bassen en elektrische gitaren moesten plaatsmaken voor sobere blazers en een akoestische piano, terwijl Axelle's typerende stemgeluid af en toe het gezelschap krijgt van een koor. Het geheel voelt tegelijk verrassend en vertrouwd, en dat is ook exact het effect dat onze roodharige trots hoopte te bereiken.
Axelle Red: "Ik heb altijd moeite om nummers te kiezen voor concerten. Je popelt natuurlijk om je nieuwe nummers aan het grote publiek te tonen, maar tegelijk wordt er ook verwacht dat je oud materiaal brengt. En dan is het altijd moeilijk kiezen, want ik heb zo veel muziek en zo weinig tijd." (lacht)
Hoe heb je de nummers geselecteerd?
"Deels gevoelsmatig, deels op basis van het succes van een bepaald nummer. Het was heel moeilijk om een selectie te maken. Ik had gemakkelijk een driedubbele cd kunnen maken. Ik was ook heel blij dat ik de kans heb gekregen om een paar persoonlijke favorieten opnieuw op te nemen. Sommige nummers zijn geen hit geworden omdat ze destijds nog niet de juiste productie hebben meegekregen. In de loop der jaren zijn die nummers geëvolueerd en door het vele live spelen heb ik ook vaak de juiste versie van een bepaald nummer ontdekt. Het is fijn om die versie eindelijk op plaat te kunnen zetten."
Wat bedoel je daar precies mee?
"Ik ben heel blij met alles wat ik in het verleden heb gedaan, maar sommige dingen had ik liever anders gedaan. Vergelijk het een beetje met een kappersbezoek. Je geeft de kapper bepaalde instructies, maar achteraf bedenk je dat je het toch liever iets korter of langer had gewild. Een perfecte song is een klein wereldwonder. En het is dan cruciaal dat je er de juiste arrangementen aangeeft, want anders kan je een hit missen. Wanneer ik dan eindelijk de juiste versie van een nummer vind, ben ik euforisch. Dat zijn mijn grootste momenten van geluk. Als mensen me vragen wat het mooiste is dat ik heb meegemaakt in m'n carrière, dan is dat niet succes. Succes ervaar je niet op het moment zelf omdat je altijd bezig bent met verschillende dingen. Je beseft pas achteraf dat je op een bepaald moment succesvol was dus dat geluk is minder puur."
Raak je het na verloop van tijd niet beu om steeds dezelfde nummers te spelen?
"Integendeel, ik heb nog nooit eerder zo veel plezier gehad in het spelen van concerten. Ik denk ook dat deze plaat veel verschillende gevoelens oproept bij het publiek. Het lijkt een beetje alsof we samen herinneringen ophalen. Ik krijg achteraf ook enorm veel reacties. Mensen vertellen me dat ze tijdens optredens lachen én huilen. Dat raakt me enorm. Mijn band met het publiek is nog nooit eerder zo sterk geweest."
"Ik vertel tijdens deze optredens ook veel meer dan anders. Dan kan gaan van anekdotes over verloren liefdes, tot opinies of een beschouwing die ik die dag gemaakt heb En ik heb de indruk dat dat iedereen deugd doet. Het publiek kan zich op die manier gemakkelijk in me herkennen. Als ik er zo over nadenk, lijken mijn concerten een beetje op een one man show, maar dan zonder dat het saai wordt."
Is dit album een soort afsluitpunt voor jou?
"Ja, beetje wel. Door deze nummers te herdenken, kan ik dat hoofdstuk een beetje afsluiten. En dat geeft me heel veel goesting om aan het volgende hoofdstuk te beginnen."
Door Mare Hotterbeekx