Het hele gebeuren zal van ruim vier lange uren in 2018 teruggebracht worden naar minder dan drie. Daarvoor moesten zelfs vier categorieën sneuvelen, die niet meer live zouden worden uitgezonden. Daar kwam zoveel kritiek op - onder de geschrapte categorieën zaten montage en camerawerk, pijlers van het filmmaken, en dat zinde grootheden als Martin Scorsese en Quentin Tarantino absoluut niet - dat de organisatie haastig terugkrabbelde.
De tijdwinst moet nu bekomen worden door een beroep te doen op de atletische vermogens van de winnaars. Die krijgen dit jaar volle 90 seconden om van hun stoel naar het podium te gaan en een dankwoord uit te spreken.
Kevin Hart
Voorts moet het gala het voor het eerst in dertig jaar stellen zonder gastheer. Daarvoor was de populaire komiek Kevin Hart geselecteerd, maar die maakte zich door homofobe opmerkingen tot persona non grata. In de plaats van de ene lolbroek komen niet minder dan 25 Hollywood-iconen de show aan elkaar praten met de bekende prefab-grapjes.
(Lees verder onder de foto.)
Anders dan de voorbije jaren staat in editie 2019 geen drang tot gendergelijkheid (#metoo) of raciaal evenwicht (#oscarssowhite) centraal: dat geen enkele cineaste kans maakt in de koningscategorieën Beste Film en Beste Regie, deed geen stof opwaaien. De Afro-Amerikaanse aanwezigheid is wel gegarandeerd, met -eindelijk- een nominatie voor Spike Lee (met 'BlacKkKlansman', waarin hij de blanke suprematisten van de Klu Klux Klan in hun witte hemd zet) en één voor de prent 'Black Panther', de eerste superheldenfilm die uitpakt met een Afro-Amerikaanse protagonist. De nominatie voor 'Black Panther' is sowieso uitzonderlijk, want de Academy heeft niet echt de gewoonte om blockbusterfilms te nomineren in de 'serieuze» categorieën. De film is ook de allereerste comic book-verfilming die het tot kanshebber voor beste film schopt. En dan is er nog het driemaal genomineerde, zich in Harlem afspelende 'If Beale Street could talk', een verfilming van de roman van de militante zwarte schrijver James Baldwin.
Academy-voorzitter Dawn Hudson vindt een en ander niet meer of minder dan "een belangrijk moment in de Oscargeschiedenis". "De Oscarshow dit jaar behoudt de Oscartradities, maar evolueert ook om de smaak van het globale filmpubliek te weerspiegelen", luidde het in een communiqué.
Geschiedenis schrijven
De 91ste Oscars zouden inderdaad wel eens geschiedenisschrijvend kunnen worden. Met zijn autobiografisch getinte zwart-witprent 'Roma' maakt de Mexicaanse regisseur Alfonso Cuaron kans op niet minder dan vier Oscars: Beste Film, Regie, Scenario en Camerawerk. Bovendien is de film, een erg on-Oscariaanse 'slow movie' die in totaal tien nominaties verwierf, niet Engelstalig (de acteurs spreken Spaans en het plaatselijke Mixtec), naar Oscarnormen erg lang én een product van de controversiële onlineprovider Netflix.
(Lees verder onder de foto.)
Met eveneens tien nominaties start ook 'The Favourite', maar gevreesd mag worden dat de titel van die prent niet op haar Oscarkansen slaat. 'The Favourite', een groteske schildering van het 18de eeuwse Engeland onder een kinderlijke Queen Anne met een ruim aanbod aan hedendaagse toetsen, mag dan wel een briljante film zijn, de vraag is of het sarcasme en het screwball-gehalte van de Griekse regisseur Yorgos Lanthimos door voldoende AMPAS-leden gesmaakt is kunnen worden. Volgens filmwebsite imdb zal 'The Favourite', ondanks sterke acteerprestaties van het vrouwelijke hoofdtrio (Olivia Colman, Emma Stone en Rachel Weisz), afdruipen met de Oscars voor oorspronkelijk scenario en kostuums.
Wat voor Lanthimos geldt, geldt allicht ook voor de Brits-Poolse regisseur Pawel Pawlikowki. Diens 'Cold War', een zich in de jaren vijftig afspelend liefdesdrama in zwart-wit, mag hopen op de prijzen voor de Regie, Cinematografie en Niet-Engelstalige film, maar zou wel eens van een kale reis kunnen terugkeren. 'Cold War' is een modern meesterwerk, maar met zijn voorganger 'Ida' won Pawlikowki reeds een Oscar.
Typisch Oscar-materiaal
Of, zoals Hudson stelde, de Oscars op een snijpunt van traditie en vernieuwing staan, moet nog blijken. Onder de genomineerden zit ook heel wat 'typisch' Oscar-materiaal, met de feelgoodmovie 'Green Book' (die het motief racisme heeft, maar dat amper uitwerkt ten faveure van een buddy-film), de biopic 'Bohemian Rhapsody' over Queen-zanger Freddy Mercury, een zoveelste remake van 'A Star is Born' en de originele, maar thematisch zwalpende, tragikomische biopic Vice' over Dick Cheney, vicepresident onder George Bush junior.
Meer dan de voorbije jaren is het koffiedik kijken wie zoal als winnaar uit de envelop zal worden gehaald. Dat komt ervan als in de diverse prijzen in aanloop naar de Oscars -de Golden Globes, de BAFTA's, de prijzen van de Hollywood-gildes PGA (producenten), DGA (regisseurs), SWA (scenaristen) en SAG (acteurs) - telkens andere paarden de haver kregen.
(Lees verder onder de foto.)
Afgaande op de voorspellingen van door de wol geverfde filmcritici ontbreekt merkwaardig genoeg alle spanning in de vier acteurscategorieën. Daar zijn de vier gedoodverfde winnaars Rami Melek ('Bohemian Rhapsody') als beste acteur, Glenn Close ('The Wife') als beste actrice, Mahershala Ali ('Green Book') als beste acteur in een nevenrol en Regina King ('If Beale Street could talk') als actrice in een bijrol. Voor Close zou het de eerste Oscarwinst zijn na zeven nominaties. Lady Gaga en Olivia Colman zullen het met die verhulde oeuvreprijs voor Close - 'The Wife' is niet echt aangrijpend - niet eens zijn.