Het eerste onderzoek naar de effecten van plastic op het maagweefsel van zeevogels heeft een nieuwe aandoening aan het licht gebracht, die de ontdekkers ‘plasticose’ hebben genoemd. Hoewel de aandoening niet onmiddellijk dodelijk is, bedreigt zij het vermogen van de vogels om de voedingsstoffen op te nemen die ze nodig hebben om te groeien en uiteindelijk te overleven. Het meest verontrustende is dat de ontdekking komt van een van de meest ongerepte plaatsen op aarde, wat doet vermoeden dat het ergens anders waarschijnlijk nog erger is.
Meer plastic dan vissen
Volgens sommige berekeningen zal er tegen 2050 meer pastic in de zee zijn dan vis. Dat deze toename van plastic een probleem is weten onderzoekers al lang, maar de exacte effecten van al deze onverteerbare deeltjes in de oceanen komen slechts langzaam boven water.
Lord Howe
Dr. Alex Bond van het Britse Natural History Museum is co-auteur van een studie waarin de effecten op het maagweefsel van wilde vogels zijn onderzocht, iets wat volgens hem nog nooit eerder op deze manier is onderzocht. De resultaten zijn gepubliceerd in het Journal of Hazardous Materials.
Bond en co-auteurs stuitten op de ziekte toen zij de pijlstormvogels (Ardenna carneipes) van Lord Howe Island bestudeerden. Met een bevolking van minder dan 400 mensen en gelegen op 600 kilometer voor de oostkust van Australië is Lord Howe ver verwijderd van de belangrijkste bronnen van plasticvervuiling. Het is ook de plaats van enkele grote successen op milieugebied, nadat een soort die op de rand van het uitsterven stond is gered door een gezamenlijke inspanning.
Extra kwetsbaar
Geen enkel deel van de oceanen is veilig voor plastic, en de pijlstormvogels zijn bijzonder kwetsbaar, omdat zij kleine stukjes drijvend plastic voor voedsel aanzien. Nu heeft het team ontdekt dat het plastic grote littekens veroorzaakt in de eerste kamer van het spijsverteringsstelsel van de pijlstormvogel.
Hoewel Bond en co-auteurs de eersten zijn die plasticose beschrijven, zijn de gevolgen ervan bekend bij zowel menselijke als dierlijke ziekten. Het plastic ontsteekt het maagslijmvlies, dat daardoor littekenweefsel vormt.
Ondanks ons aanpassingsvermogen aan tijdelijke ontstekingen, kunnen gewervelde dieren zelden goed omgaan met voortdurende aanvallen. Herhaalde littekenvorming op dezelfde plaats leidt tot fibrotische aandoeningen, die de flexibiliteit van het weefsel en het vermogen van de maag om voedsel te verteren aantasten. De gevolgen zijn het ernstigst bij jonge vogels waarvan de maag nog niet volgroeid is.