Calvo, jarenlang één van de boegbeelden bij Groen, ruilt de Wetstraat dus in voor de Mechelse Bruul. «Wie mij kent is niet verrast», zegt hij zelf. «Stel een vraag over Mechelen en ik begin enthousiast te vertellen en weet van geen ophouden. Ik hou van onze stad. Ze is af noch perfect. Maar het is wel een plek van hoop, ambitie en samenhorigheid. Dat is ze geworden dankzij samenwerking over partijgrenzen heen», zo staat te lezen in zijn mededeling.
De Mechelaar ontkent dat hij met zijn beslissing zelf «kiest voor de zijlijn», een knipoog naar zijn boek ’F*ck de zijlijn’. «Het omgekeerde is waar. Lokale politiek is dichtbij mensen», benadrukt hij. «Zoals elke mens wil ik iets kunnen opbouwen in plaats van te moeten afbreken. Ik wil een actor zijn, geen commentator. Niet cynisch worden, maar een voluntarist blijven».
Denktank
Calvo wil in zijn laatste maanden als Kamerlid wel nog graag een aantal «doorbraken forceren», met name rond de hervorming van de partijfinanciering. De 36-jarige Mechelaar wil intussen ook blijven werken aan politieke vernieuwing. Zo werkt hij aan een plan «voor een radicale renovatie van ons politiek systeem». Hij schrijft ook volop aan een nieuw boek met als titel ’Staat van vertrouwen’. Dat boek verschijnt in het najaar. «Op termijn droom ik van een denktank, een ontmoetingsplek voor progressieve mensen binnen en buiten de politiek», stelt hij.
Calvo sluit zijn boodschap af met een opvallende vooruitblik op de verkiezingen van 2024. «Een nieuwe Zwarte Zondag kondigt zich aan, een pikzwarte deze keer. Ons politiek systeem is oud, moe en versleten. We moeten revolutie maken voordat die uitbreekt, zei Nederlands politicus Hans Van Mierlo ooit. De revolutie staat op uitbreken. De tijd om ze zelf te maken, wordt steeds korter».
Jongste ooit
Calvo kwam, nadat hij tussen 2007 en 2010 Jong Groen! aanvoerde, in 2010 als jongste parlementslid ooit (23 jaar) de Kamer binnen. Hij was na de verkiezingen van 2014 jarenlang alternerend Kamerfractieleider voor Groen/Ecolo.
Na de federale verkiezingen van 2019 was hij betrokken bij de federale regeringsonderhandelingen. Bij de vorming van de Vivaldi-regering werd hij genoemd als mogelijk minister, maar de partij koos voor Petra De Sutter en Tinne Van der Straeten. Begin 2021 zette hij een stapje terug, stopte als fractieleider en ging aan de slag op het Wetenschappelijk Bureau van de Nederlandse partij GroenLinks. Sindsdien is hij vooral actief rond sociaal beleid en politieke vernieuwing.
In Mechelen zit Calvo sinds 2012 in de gemeenteraad. Hij vormt in de Dijlestad al jaren een stevige tandem met burgemeester Bart Somers (Open VLD). De stadslijst van liberalen, groenen en onafhankelijken (VLD-Groen-m+) haalde in 2018 zelfs de absolute meerderheid. Sinds 2018 is Calvo ook fractieleider van de meerderheidsfractie in de gemeenteraad.