Aanvankelijk wilden de ouders van de slachtoffers niet dat het huis van Dutroux werd vernietigd. Na onderling overleg werd toch gekozen om er een tuin te planten als eerbetoon aan Julie, Mélissa, Sabine, Laetitia, An en Eefje. Die tuin kreeg de naam ‘Tussen hemel en aarde’ (‘Entre terre et ciel’).
De beslissing kwam er onder de uitdrukkelijke voorwaarde dat de kelders waar de kinderen waren opgesloten en waarin Julie en Mélissa stierven, bewaard zouden blijven. «Het onderzoeksdossier is gebaseerd op een hypothese waar we nooit in hebben geloofd: het feit dat Julie en Mélissa vier maanden zelfstandig hebben kunnen leven in de kluis», zei Gino Russo, de vader van Mélissa. «We denken dat we op een dag terug de kelders in moeten om de waarheid te achterhalen.»
Op de panelen die de gevel van het oude huis bedekten stond lang een schildering van een vrolijk kind. Kunstenaar Christophe Terlinden herinterpreteerde dat beeld op de aangrenzende gevels van de tuin.
Niet publiek toegankelijk
Op het perceel van 250 vierkante meter bouwden de landschapsarchitecten van bureau Carbonifère een grafheuvel, voor Julie en Melissa. Die werd gevuld met witte, roze en paarse bloemen. Het lokale architectenbureau RESERVOIR A ommuurde de straathoek met glimmende, witte bakstenen die het licht weerkaatsen. Op vraag van de nabestaanden is die muur hoog genoeg om toeschouwers buiten te houden. Zo is de tuin zichtbaar, maar moeilijk te beschadigen.
De tuin is niet publiek toegankelijk. Wel is in de muur een kleine nis gelaten, waar mensen bloemen of kaarsen kunnen achterlaten.
Zevenentwintig jaar na de vrijlating van Laetitia Delhez en Sabine Dardenne, gevolgd door de ontdekking van de lichamen van Julie Lejeune en Mélissa Russo, was het nog steeds «bijzonder moeilijk om een juist project te bedenken tegenover zo’n verschrikkelijke tragedie», aldus burgemeester van Charleroi Paul Magnette. Met deze herdenkingstuin wil de stad een «plaats van herinnering voor de eeuwigheid» creëren.
Alles wat je echt wilt weten vind je op Metrotime.be