SOUNDCHECK. Yevgueni lost zevende plaat: «In alles schuilt er wel een potentiële song, je moet het alleen willen zien»

Mocht er nog enige twijfel zijn. Yevgueni is een groep, een bedreigde soort binnen het steeds meer versnipperde muzieklandschap. Een groep die haar vertrouwde DNA ook op deze plaat niet verloochent maar tegelijkertijd experimenteert met het oog op de toekomst.

Het viel me meteen op hoe organisch ‘Straks is ook goed’ klinkt. Met veel aandacht voor auditieve details die met de hoofdtelefoon op nog een extra dimensie weergeven. ‘Het is geen aardverschuiving of een update’, aldus de bio, ‘wel eerder een onverwachte nieuwe geur van hetzelfde parfum.’

Klaas Delrue (leadzang/gitaar, foto midden): «We zoeken dat op door bijvoorbeeld met een nieuwe producer te werken en de naam Luuk Cox (cfr. Shameboy, Intergalactic Lovers, Compact Disk Dummies) was al enkele keren gevallen. Door allerlei praktische zaken gerelateerd aan corona en de nieuwe benadering van Luuk zijn er andere accenten gelegd. Er is deze keer ook meer tijd gestoken in de voorbereiding met een producer erbij en dat hoor je. De vertrouwde elementen van wie we zijn en hoe we als band spelen, zijn er nog steeds maar de stempel van Luuk hoor je ook veel harder dan bij vorige albums. De zang, de manier waarop we onze instrumenten hanteren... Neem een nummer als ‘Altijd en nog steeds’. Geen drums, Luuk op akoestische gitaar en ik omringd door vier microfoons. Alles live ingespeeld en daarna hier en daar wat bijgekleurd. Je voelt je als zanger groeien en je duikt nog dieper in de emotie van het moment. En zo’n zaken maken het verschil. (lachend) Door al die onderliggende ‘piep-kraak-en-frut-dingetjes’ is dit echt een song voor de hoofdtelefoon. Het verhaal wordt dan nog rijker.»

Jullie zijn ook betere muzikanten geworden na al die tijd. Je kan en je weet ook meer maar het risico bestaat dat je je dan vastrijdt. En dan helpt een paar verse oren, niet?

Geert Noppe (zang/toetsen, foto tweede van links): «Je hebt producers die een band stimuleren om zichzelf te zijn en alle remmingen proberen weg te halen. En je hebt er die muzikanten wat willen afremmen om zo een andere sound te zoeken. Luuk behoort eerder tot de tweede categorie. Zo stimuleerde hij Klaas bijvoorbeeld om wat lager te zingen wat al een heel andere vibe oplevert. Je hoort het al in wat wij de ‘benedenbouw’ noemen, bas en drums, maar je hoort het nog meer in de synths en de gitaren. Meer moderne klanken, wat ‘scheve dingen’, een beetje noise... heerlijk om daar in rond te dwalen. Luuk heeft ons uitgedaagd als groep en op dit moment in onze carrière staan we daar ook voor open. De eerste jaren van je carrière probeer je vooral te verdedigen wie je bent maar daar hoeven we nu niet meer van wakker te liggen. Je wordt natuurlijk beter met de jaren maar het gaat niet alleen om expertise of virtuositeit, maar ook om je houding en wat je al dan niet wil omarmen om verder te kunnen.»

Maarten Van Mieghem (gitaar, bas, zang, foto uiterst rechts): «We wilden ons laten inspireren door iemand die een bepaalde kijk op de zaken heeft en we hebben ons daar ook naar gedragen. (lachend) Niet door luiheid, wel door nieuwsgierigheid. Het blijven onze ideeën maar ze zijn wel in zijn concept ingepast. Hij heeft echt elk instrument onder de loep genomen. Luuk is in oorsprong een drummer maar hij speelt evengoed gitaar of synths.»

Jullie hebben een deel van de plaat in een heuse opnametempel als de Brusselse ICP studio opgenomen. Jullie nemen een goede, organische klank en gepaste arrangementen zeer serieus, evenals de volgorde van de songs. Best wel moedig in tijden waarin het concept van een heus album steeds meer op losse schroeven staat.

Klaas: «Inhoudelijk moest het een goede evenwichtsoefening worden. De coronarealiteit hoef je niet weg te moffelen want ze was wel degelijk aanwezig. Maar het universele karakter van een song moet overeind blijven. Ik wil dat je over twintig jaar ook nog naar deze plaat kan luisteren zonder meteen een link naar de pandemie te leggen. Als tekstschrijver zocht ik ook echt naar het einde van de tunnel en een boodschap van hoop. Zo is het nummer ‘Ze danst gewoon op straat’ ontstaan. Ik zag een meisje dansen aan de bushalte. Je zoomt in en vergroot het uit en voor je het weet heb je een ode aan schoonheid, positivisme, dromen, vrouwen... In alles schuilt er wel een potentiële song, je moet het alleen willen zien. En mijn antennes stonden meer dan ooit open.»

Binnen een toch wel kleine afzetmarkt met eerder beperkte middelen staat Yevgueni nog steeds recht na al die tijd. En uit een titel als ‘Straks is ook goed’ spreekt een gezonde maturiteit met het nodige relativeringsvermogen. Is Yevgueni een soort van ‘überego’ dat vijf ego’s huisvest en ze bedekt met een warm deken?

Klaas: (lachend) «Dat laatste mag de titel zijn. Het is inderdaad de optelsom van vijf ego’s die het niet in zich hebben om te ontsporen.»

Maarten: «We hebben ook geleerd om de zaken niet te forceren. De voorbije jaren zijn een oefening in geduld geweest. En alles hoeft niet meteen te gebeuren, (lachend) al mag het ook niet stilvallen.»

Geert: «Nog elke dag zijn we ons bewust van het merkwaardige parcours dat we hebben afgelegd en waar we nog steeds veel voldoening uithalen.»

Klaas: «We zijn ook niet op ons achttiende doorgebroken maar eens we voelden dat we in een stroomversnelling zaten, hebben we de nodige drastische beslissingen genomen om dit verhaal te laten werken op lange termijn. Als je het goed bewaakt, geeft dat een soort oerkracht waar je lang mee kan werken.»

Geert: «Er is ook ruimte om individueel te groeien en zijprojecten te omarmen. Dan kom je niet op een punt dat je elkaar beu wordt. Ons succes meet ik aan de missie die geslaagd is, dat we albums verkopen en kunnen optreden. Maar nog meer aan het feit dat we met goesting blijven samenwerken.»

Maarten: «Doordat we geen internationale carrière ambiëren, hoeven we ook niet maandenlang met elkaar in een toerbus rond te trekken of afzonderlijke hotelkamers te boeken voor wat privacy. Samen schrijven en musiceren is voor ons nog steeds een feest. De frisheid of het vertrouwen van vijf vrienden die mogen spelen blijft bestaan en dat is het oerfundament van Yevgueni. We drijven niet op conflict, wel op samenhorigheid.»

‘Straks is ook goed’ (****) is nu uit. Info over concerten op www.yevgueni.be.