De evenementensector klautert langzaam weer recht na de coronastorm. Vandaag trapt Gent Jazz zijn 'Back to Live'-editie af met TaxiWars als headliner, de jazzformatie aangevoerd door rockgod Tom Barman. Opwarmer – al doet die term haar niet voldoende eer aan – is Naima Joris: haar titelloze ep verscheen reeds eind april, pas nu kan ze haar betoverend debuut live spelen. «Eerlijk gezegd was ik tijdens het schrijven en opnemen van de songs voor deze ep eerder bezig met het afronden van een rouwproces na de dood van mijn zus», zegt Joris. «Iemand zo dicht bij mij kreeg nooit de kans om 29 te worden. Het boeide me dus niet om uit te zoeken wat voor een zangeres ik dan wel was. Ik zocht eerder naar betekenis in de teksten die Saskia geschreven had en wilde daar muziek opzetten.»
«Ik ambieerde geen carrière, het overkomt me. En eindelijk kan ik wat geld verdienen om een meer comfortabel leven te leiden. Ik ben door omstandigheden geïsoleerd geraakt, deed allerlei shitty jobs om rond te komen en dan zit je niet echt in de muzikantenwereld. Ik heb even aan het conservatorium gestudeerd, maar niet lang. Mijn stiefmoeder is toen ook gestorven en al die ervaringen zorgden voor een diepe put waar ik eindelijk kan uitklauteren.»
Naima Joris zong haar eerste nummers op haar 27ste, om daarna backings te doen bij Isbells en Raymond. Door op te treden met haar vader, jazzmuzikant Chris Joris, ontdekt ze pas echt haar eigen stem. Het was wennen om voor een publiek op een podium te staan: «Er zijn mensen die daarvoor geboren zijn, maar ik kick niet bepaald op mezelf», aldus Joris. «Dat ongemak wordt wel eens verward met onzekerheid, maar dat is het niet. Door de feedback die ik kreeg na concerten met mijn vader besefte ik wel degelijk dat mensen mijn stem graag horen.»
Talent van eigen bodem op Vlaamse feestdag
Morgen staat het Richard Galliano Quartet ‘New Musette’ op het programma. De Fransman flitst ons naar het Parijse Place du Tertre met zijn geliefkoosd instrument: de accordeon, die hij verder ontwikkeld heeft tot een verfrissend nieuw geluid. Daarvoor komt het trio van 3Men In a BoaT samen met de Franse saxofonist Louis Sclavis het podium onveilig maken met hun unieke blend van Afrikaanse grooves, kamermuziek, musette en lyrische jazz.
Op 11 juli strijkt de gerenommeerde pianist en componist Wim Mertens neer op Gent Jazz. De avond wordt opgefleurd door nog meer talent van eigen bodem: Sohnarr, het soloproject van multi-instrumentalist Patricia Vanneste, die in mei vorig jaar haar solodebuut op de wereld losliet. Veertien jaar lang stond zij als medeoprichtster van de Belgische popband Balthazar op Europa's grootste concertpodia, om drie jaar geleden haar eigen weg op te gaan.
Op maandag 12 juli treedt de Jamaicaanse pianist Monty Alexander op aan de Bijloke, voorafgegaan door een concert van ‘Zotteg(h)em’, een project door muzikale vrienden van de overleden componist Tom Wouters. Zij brengen hulde aan Wouters.
Op 13 juli zakken meesterpianist Jef Neve en Lady Linn – die samen met haar partner Filip Vandebril optreedt, bassist van Lady Linn and her Magnificent Seven – af naar Gent.
«Lakmoesproef voor nieuw materiaal»
Op woensdag 14 juli trekt het festival dan weer de kaart van hiphop, soul en r&b met blackwave. als hoofdschotel en TheColorGrey, Gaidaa en SPREEJ als smakelijke voorgerechten. «Het wordt ons eerste optreden in bijna een jaar», vertelt Jean Atohoun, rapper bij blackwave. De band beleefde in 2018 zijn vuurdoop op Gent Jazz en staat er nu voor de tweede keer. «Ik ben heel benieuwd hoe onze nieuwe nummers ontvangen zullen worden.»
«Op een bepaalde manier wordt dit de lakmoesproef voor ons nieuw materiaal», vult de andere helft van het duo, Willem Ardui, aan. «We hebben een zorgvuldige selectie gemaakt van songs waarvan we denken dat ze goed gaan werken in een live-setting. Als ze live toch niet blijken aan te slaan, zullen we in de studio verder sleutelen.»
«Ik heb toch wat zenuwen», geeft Jean toe. «Optreden is echt heel lang geleden.» «Die stress komt ook voort uit het feit dat we niet veel hebben kunnen repeteren», treedt Ardui zijn wederhelft bij. «Het was de laatste weken moeilijk om iedereen samen te krijgen door de drukke agenda’s. En Gent Jazz is meteen een groot optreden. Het is meteen knallen.»
Hun optreden op Gent Jazz markeert het einde van een bijzondere periode voor blackwave. en zoveel collega’s in de muzieksector. «Het afgelopen jaar kenden we qua productiviteit stevige ups en downs», zegt Jean. «In het begin van de coronacrisis hebben we best veel gewerkt aan nieuwe muziek, en dan is dat stilgevallen. We hebben de vrijgekomen tijd opgevuld met andere dingen – ik ben in de zomer bijvoorbeeld vaak gaan snowboarden. Bijgevolg deden we bitter weinig nieuwe ervaringen op om inspiratie uit te putten. In november hebben we de draad weer opgepikt en momenteel zijn we die nieuwe songs aan het afwerken met het oog op een nieuw album.»
Gents onderonsje
Multi-instrumentaliste Esinam opent de zevende festivaldag. Daarna volgt Nordmann; de band rond saxofonist Mattias De Craene die met ‘In Velvet’ een van de beste Belgische platen van 2020 maakte. Brihang mag met zijn poëtische West-Vlaamse hiphop de avond afsluiten.
Vrijdag 16 juli wordt een uniek Gents onderonsje met Eefje de Visser, die Gent als thuisbasis heeft, de rasechte stroppendragers van Absynthe Minded en Loverman. Daags nadien is het eigenzinnige jazzcollectief STUFF., dat met ‘T(h)reats’ dit jaar zijn derde langspeler loste, een must see. En met Dijf Sanders staat er meer lekkers uit eigen land op het programma.
Gent Jazz sluit af op 18 juli met de intrigerend improvisatiekunsten van de Amerikaan Marc Ribot, die als het noiserocktrio Ceramic Dog geflankeerd wordt door bassist Shahzad Ismaily en drummer Chess Smith. Samen brengen ze een sound die het midden houdt tussen punk, roots en jazz. De Armeense jazzmuzikant Tigran Hamasyan mag als headliner het licht uitdoen op Gent Jazz.