Dag Alex. ‘Once Twice Melody’ is de titel van de nieuwe Beach House-plaat. Vanwaar die naam?
Alex Scally: «Ik ben niet de voornaamste tekstschrijver – dat is Victoria – maar ik zal een poging wagen om een verklaring te geven. Als je naar andere Beach House-albums luistert, zal je merken dat Victoria een bijzondere schrijfstijl hanteert: abstract en heel speels. ‘Once Twice Melody’ is een taalspelletje, dat verwijst naar het maakproces van iets. Het is een heel open en abstracte titel. De woorden bekken en ogen goed, en op een of andere manier vatten ze de geest van dit album goed samen.»
Het album is het eerste dat helemaal door Beach House zelf werd geproducet. Waarom kozen jullie om het heft in eigen handen te nemen?
«Het was eigenlijk niet echt een keuze. We hebben nooit een producer gehad in de traditionele betekenis van het woord. We hebben onze arrangementen bijvoorbeeld altijd zelf geproducet en zelf onze bandsound, teksten en stijl bepaald. Voor ons is een producer iemand die helemaal op het einde van het maakproces ingeschakeld wordt om onze creaties te finetunen en af te kloppen op het resultaat. Deze keer konden we door de coronacrisis niet reizen of samenkomen met een groep. Omdat we wel over de nodige knowhow beschikken, hebben we dan maar alles zelf gedaan. Dat was oprecht heel leuk, maar ook veel moeilijker. Want soms is de blik van een ‘buitenstaander’, iemand van wie de visie niet vertekend is, een meerwaarde. Het is een ander stel hersens.»
De plaat werd opgenomen met een live strijkersensemble op de achtergrond. Vanwaar die keuze?
«We merkten tijdens het songschrijven dat we onze keyboards deden klinken alsof het strijkers waren. Omdat we die drang voelden om per se strijkers in onze songs te vervatten, zijn we dan maar voor de real deal gegaan. En het resultaat is grandioos, al zeg ik het zelf.»
Muzieksite Pitchfork noemde ‘Once Twice Melody’ jullie «meest filmische album tot nu toe». Akkoord?
«Moeilijk te zeggen over je eigen creatie. Bovendien betekent de term ‘filmisch’ voor iedereen iets anders. Los daarvan vermoed ik dat de strijkers verantwoordelijk zijn voor die observatie. Soundtracks en strijkers gaan altijd hand in hand, om een of andere reden.»
«Voor mij voelt het sowieso alsof gevoelens die boeken, films en muziek oproepen in elkaar overvloeien. Ze zijn in elkaar verstrengeld. Ik denk dat, naarmate we ouder worden, die grenzen steeds waziger worden.»
De gerenommeerde krant The New York Times schreef dat «de gave die Beach House bezit om kleine levensdrama’s te vergroten tot hemelgrote emoties het grootste cadeau van de band is».
«Dat is heel flatterend. Weet je, de dynamiek tussen mezelf en Victoria, de band die zulke creaties genereert, is zelfs voor ons nog steeds een mysterie. Maar het is krachtig en inspirerend, en maakt ons gelukkig. Wat iedereen op aarde meemaakt is zo zwaar en overweldigend. Die enorme melting pot van waanzinnige gebeurtenissen, gevoelens en gedachten vormt de voedingsbodem voor een onaflatende stroom aan inspiratie. Daarnaast hebben we eindeloos veel andere inspiratiebronnen: zo veel boeken, films, mensen, vrienden, herinneringen, gebeurtenissen…»
Jullie nieuwe song ‘Superstar’ werd door velen ontvangen als een instant Beach House-klassieker. Deel je dat gevoel?
(
Wat we wel zeker weten: Beach House staat synoniem voor escapisme. Is dat de ultieme doelstelling van jullie muziek?
‘Once Twice Melody’ verschijnt deze vrijdag op de streamingdiensten. De fysieke release staat gepland op 8 april. Op 28 mei presenteert Beach House z’n nieuwe plaat in De Roma in Antwerpen en op 30 mei in de Ancienne Belgique in Brussel.