De lammergier
Z’n naam doet het al vermoeden: de lammergier is geen doetje. De vogel werd er vroeger van verdacht op jonge lammetjes te jagen. Een fabel, want hij verorbert vooral botten en beenmerg. Al maakt dat de lammergier niet minder indrukwekkend: zijn spanwijdte loopt op tot bijna drie meter. Je herkent hem aan zijn witte kop, lange staart en aan z’n met veren bedekte hals. Die pluimen leveren de vogel de bijnaam ‘baardgier’ op.
De alpenmarmot
Elke winter verdwijnt de alpenmarmot zes maanden onder de grond. Tijdens de zomer bereidt hij zich dan ook uitstekend voor op die lange winterslaap. Dan knabbelt hij aan het gras en voedt hij zich met wormen, insecten en zaden. Dankzij z’n kleine oren en mollige uiterlijk ziet de alpenmarmot er bijzonder schattig uit. Al vallen vooral z’n stevige klauwen op. Daarmee graaft hij tunnels onder de grond, waarin hij zich verschuilt voor roofdieren. Spot hij een arend of een vos? Dan blaft en piept hij om z’n soortgenoten te waarschuwen.
De alpensteenbok
Behalve in de Alpen komt de alpensteenbok nergens anders ter wereld voor. Als een volleerde acrobaat bedwingt hij steile bergwanden en springt hij van de ene rots naar de andere. De vrouwtjes en hun jongen leven in groep. Met wat geluk spot je dus meteen een ganse kudde. De mannetjes daarentegen, trekken er liever alleen op uit. Wanneer ze elkaar ontmoeten en strijden om een vrouwtje kan het er erg heftig aan toegaan. Dan steigeren ze op hun achterste poten en beuken ze met hun grote hoorns op elkaar in.
De bruine beer
De bruine beer behoort tot de grootste vleeseters ter wereld. Hij is dan ook een ware krachtpatser. Boven zijn schouders spot je een opmerkelijke bult. Daaronder liggen zijn goed ontwikkelde spieren. Die voorzien zijn voorpoten van een enorme kracht. De bruine beer kan tot 700 kilogram wegen. En als hij rechtstaat is hij tot tweeënhalve meter groot. Maar vergis je niet: snel is hij wel. Als hij het op een lopen zet, haalt hij makkelijk 50 kilometer per uur. Opletten is de boodschap. Toch zijn de dieren absoluut het bewonderen waard. Zo neemt hun vacht allerlei verschillende tinten bruin en zwart aan.
De grijze wolf
Ook in de Alpen neemt de wolvenpopulatie voorzichtig toe. Hoewel het oorspronkelijk dag- en schemerdieren zijn, zie je ze in Europa vooral ’s nachts aan het werk. Dan gaat de roedel op pad… op zoek naar een lekkere maaltijd. Een groep wolven telt tot wel 30 individuen. Vaak zijn het allemaal familieleden van elkaar. De vachtkleuren van de wolf variëren tussen wit, grijs, zwart en rood. En ook z’n prestaties zijn niet min: zo kan de wolf een afstand van maar liefst 60 kilometer aan één stuk overbruggen.
Maar hoe spot je hen?
Sommige dieren, zoals de grijze wolf, zijn territoriaal. Terwijl anderen, zoals de alpenmarmot, voor het minste geluidje terugdeinzen. Zorg er dus voor dat je de dieren voorzichtig benadert. Zo schrik je hen niet af en bewaak je je eigen veiligheid. Een ervaren ranger kan je tijdens je tocht begeleiden. Handig: want je doet extra veel kennis op over de ‘mountain big five’. En vergeet ook je verrekijker niet!
Alles wat je echt wilt weten op Metrotime.be