Het is vast en zeker herkenbaar : in eerste instantie ben je dolblij met de doos Celebrations die je kreeg van collega’s. De Marsen, Twixen, Maltesers jaag je erdoor op twee dagen, maar dan begint de miserie. Drie weken lang laat je de Bounty, het kokosnootchocolaatje, schimmelen in de doos. Je probeert het te verpatsen aan je vrienden, maar die willen het niet. Niemand wil de Bounty. Wat heeft de Bounty ooit misdaan? Niemand weet het.
In het reclamespotje ‘The Lonely Bounty’ bekijk je de lijdensweg van de Bounty vanuit zijn ogen. Wanneer de Bounty zijn datingprofiel checkt, merkt hij dat hij alwéér geen matches heeft. Op een feestje wil niemand met hem dansen. En als hij dan toch eens een afspraak kon regelen, daagt zijn date niet op. Bounty is er het hart van in en huilt tranen met tuiten. Waarom wil niemand hem?
Een onverwachtse zielsverwant
Tot plots de bel gaat! En dan verandert alles. Een spruitenvrouwtje, een evenzeer gehate zielsverwant, verschijnt voor de deur van meneer Bounty. Ze heeft plakkaatjes vast, zoals Andrew Lincoln ook vasthad voor Keira Kneightley in de legendarische romcom Love Actually. Zij moet niets weten van Mars, Twix en Malteser. Zij wil enkel vochtige kokosnoot bedekt met dikke melkchocolade. Voor haar is meneer Bounty perfect.
Het is een ontroerend verhaal, maar niet alle Bounty’s komen er zo goed vanaf. Daarom kan je in geselecteerde winkels in Verenigd Koninkrijk de Bounty’s terugbrengen en inruilen voor Maltesers, het meest geliefde snoepje. Belgen zullen hun plan moeten trekken en zich misschien toch eens wat empathischer moeten opstellen voor de eenzame zielige Bounty.