De hypnosesessie werkt als volgt : vooraleer de film start, komt hypnotiseur Frederik Praesto de zaal binnen. Achter hem start er een projectie van een draaiende spiraal. Het publiek wordt aangemaand om zo’n twintig minuten lang relaxatieoefeningen te doen. Daarna moeten ze hun ogen sluiten en telt Praesto af. De film start. Na afloop van de film wordt er opnieuw afgeteld en wordt de betovering opgeheven.
Cinema in sarcofaag
Het is niet de eerste keer dat het filmfestival experimentele stunts gebruikt om de cinema-ervaring te verheffen. Zo organiseerden ze in het verleden al screenings voor één persoon of werden kijkers opgesloten in een sarcofaag. Deze keer introduceert het festival nu dus bij drie films een sessie met een hypnotiseur, specifiek bij de films ‘Memoria’ (Apichatpong Weerasethakul), ‘Land of Dreams’ (Shirin Neshat) en ‘Speak No Evil (Christian Tafdrup). De hypnotiseur moet de gemoedstoestand van de kijker transformeren naargelang het thema of gevoel van de film.
Betere concentratie
Artistiek directeur Jonas Holmberg legt aan The Guardian uit waarom die strategie nodig is nu we sinds de pandemie nog vaker thuis een film bekeken: «Thuis, met een tablet, is het zo veel moeilijker om je aandacht vast te houden en om geabsorbeerd te worden door een film. De hypnotiserende cinema wil vragen stellen over onderwerping, transgressie en controle in cinema. Het is zowel een eerbetoon aan als een uitbreiding van de cinema-ervaring.» Zo stelt hypnose enerzijds de manier waarop we vandaag film kijken in vraag, maar experimenteert het ook met wat een filmervaring kan zijn.
De reacties van het publiek waren alvast best lovend. Zo beweerden ze dat ze zich beter konden concentreren op de film. En voor een meditatieve film zoals Memoria van 2 uur en vijftien minuten, zonder een lineair plot of grote gebeurtenissen, kan een potje hypnose wel van pas komen om alle aandacht te kunnen vestigen op cinema.