CO2 in vergaderruimtes doet je de das om

CO2 in vergaderruimtes doet je de das om

Jullie zitten met z'n tienen te zwoegen in een kleine, afgesloten ruimte. Minuten worden uren en de spanning loopt hoog op. Je collega's winden zich op, wat hier en daar gepaard gaat met gezweet en gepuf. Pas wanneer je het kantoor verlaat, besef je hoe verstikkend de sfeer daarbinnen was en hoeveel deugd het doet om even buiten te komen.

Afgesloten kantoorgebouwen

Telkens wanneer je uitademt, stoot je CO2 uit. Vooral in kleine vergaderzalen waar veel werknemers samenzitten, loopt het CO2-pijl al snel op. De schadelijke gevolgen van luchtvervuiling in steden zijn allang gekend, maar ook de lucht in kantoorruimtes is allesbehalve onschuldig. Gebouwen zijn tegenwoordig goed geïsoleerd en hoewel je zo minder warmte verliest, betekent het anderzijds ook dat schadelijke stoffen minder makkelijk ontsnappen naar de buitenwereld, zoals CO2 en chemische stoffen afkomstig van nieuw meubilair en tapijten. CO2 wordt daarbij gezien als de minst gevaarlijke voor het lichaam, maar ons denkvermogen blijft niet gespaard.

Experiment

Doordat het CO2-aandeel in kleine, afgesloten ruimtes zo hoog is, gebeurt er heel wat in onze hersenen. De bloedvaten in ons brein zetten uit, de neuronale activiteit keldert en onze verschillende hersendelen gaan minder communiceren. De voorbije jaren werd er heel wat onderzoek verricht rond de luchtkwaliteit in vergaderruimtes. Tien jaar geleden al voerden William Fisk, mechanisch ingenieur bij het Lawrence Berkeley National Laboratory, en zijn collega's een interessant experiment uit. Ze plaatsten hun proefpersonen in verschillende ruimtes, waar het CO2-gehalte varieerde van 600 tot 2.500 deeltjes per miljoen. Vervolgens moesten ze daar denkproeven afleggen. Wat bleek? De concentratie CO2 had een enorme invloed op hun prestaties. Makkelijke taken hadden minder te lijden onder de CO2-concentratie, maar hoe moeilijker de test, hoe groter de impact. In 2016 deed een team van Harvard-onderzoekers een gelijkaardige studie. Hun resultaten bevestigden die van Fisk.

Het is dus geen overbodige luxe om een volgende keer, wanneer jullie druk aan het brainstormen zijn, eens een raam (of vijf) open te zetten. Wie weet komt de inspiratie dan wel vanzelf aanwaaien.