Reden 1: Om Nederlands te oefenen
«VDAB had me extra gemotiveerd voor mijn Nederlandse lessen. Ze hadden gezegd dat mijn taalkennis onvoldoende was om de opleiding Verpleegkunde te starten, maar dat ik mits een inspanning voor zorgkundige kon leren. Op korte tijd steeg mijn kennis Nederlands fors. Nadien zocht ik jobs in Vlaanderen om te blijven oefenen. Vandaag krijg ik bij de ouderen de tijd en ruimte om goede zinnen te vormen. Wanneer ik hen niet versta, vraag ik om uitleg. Zo verrijk ik mijn Nederlands.»
Reden 2 : Als eerbetoon aan moeder
«Toen ik mijn gsm een keer niet had afgezet in de Nederlandse les belde mijn nicht», vertelt Cheikh. «Ze meldde het overlijden van mijn moeder, die ik had verzorgd toen ze ziek was. Meteen daarna nam ik een beslissing: ik zou zorgkundige worden omdat mijn moeder zelf verpleegster was.»
Reden 3: Het is korter pendelen
Na twee opleidingen van in totaal 1,5 jaar bij VDAB en Solidariteit Voor Het Gezin begon Cheikh als thuisverpleegkundige in Vlaanderen. Nadien werkte hij in Overijse. Omdat de afstanden te ver waren, zocht en vond hij nieuw werk in de Vlaamse Rand. «Ik vond heel snel werk vlakbij Brussel, in het woonzorgcentrum Woluwe Promenade in Sint-Stevens-Woluwe. Sindsdien neem ik de metro en bus 410. De afstand is perfect.»
Reden 4: Oudere Belgen helpen
«Ik wil de Belgische bevolking helpen. Dat lukt me in deze job. Omdat ik de enige man met dagdiensten ben, vragen mijn vrouwelijke collega's me maar al te graag voor het zware werk: verlamde mensen van houding wisselen, bewoners naar de eetzaal brengen, mensen op het toilet zetten... Je kan niet alles met een tillift doen. Mijn conditie verbeter ik in de fitness.»
Reden 5: Als opstap naar eerbetoon vader
Binnen een paar jaar hoopt Cheikh ook hulde aan zijn vader te brengen. «Hij was commandant in het leger», zegt Cheikh. Daarom droom ik van een civiele job als zorgkundige in het leger. Dan breng ik zowel hommage aan mijn vader, als aan mijn moeder.»
