Luc Besson: "Ik had midden jaren 90, ten tijde van The Fifth Element', al zin om de stripreeks te verfilmen maar dat ging toen gewoon niet. Het was onhaalbaar. Denk er maar eens over na: Valerian' gaat over een handvol menselijke personages te midden van duizenden buitenaardse wezens. Dat viel niet te realiseren met de praktische effecten en maskers die we toen gebruikten. Pas een decennium later bereikten digitale effecten het niveau dat ik nodig had, en toen ik Avatar' zag, wist ik dat het tijd was om aan Valerian' te beginnen."
Je hebt de twee grootste specialisten op het vlak van computereffecten, het Amerikaanse ILM (Jurassic Park') en het Nieuw-Zeelandse Weta (The Lord of the Rings'), samengebracht voor deze film. Was er dan zoveel werk aan de winkel?
"Er zitten meer dan 2.700 shots met computereffecten in Valerian'. Een enkele studio had dat nooit kunnen bolwerken. Het zou veel te ingewikkeld zijn en te veel tijd vergen. Tot mijn grote genoegen hebben ILM en Weta aanvaard om de handen in elkaar te slaan, en ik moet zeggen dat ik veel bewondering heb voor de collegialiteit die ze aan de dag legden. Hoewel ze grote concurrenten zijn, gingen ze heel open en gul met elkaar om. Waarschijnlijk komt het ook omdat ze nu eenmaal de besten van de wereld zijn en dus geen schrik hoeven te hebben van elkaar."
De hoofdrollen in Valerian and the City of a Thousand Planets' worden vertolkt door Dane DeHaan en Cara Delevingne. Hield het voor een peperdure productie als deze geen steek om meer bekende acteurs te kiezen?
"Nee, ik ben afgegaan op mijn buikgevoel. Valerian is geen doordeweekse held en dus wou ik ook bij de casting buiten de lijntjes kleuren. Dane straalt een guitige intelligentie en charme uit die bij het personage past. Valerian kan een beetje pretentieus zijn en heeft soms meer geluk dan wijsheid. Hij is geen gespierde held à la Schwarzenegger, ook al kan hij zijn mannetje staan tegen een alien van 250 kilo. De kijker kan zich met hem identificeren. Hij heeft kleine kantjes die je bijvoorbeeld ook terugvindt in Han Solo uit Star Wars' of Peter Quill uit Guardians of the Galaxy'. Ik hou van zulke helden. Bruce Willis was ook zo'n karakter in The Fifth Element'. Hij was een simpele taxichauffeur die niet al te veel zin had om de wereld te redden."
Laureline, de collega van Valerian, heeft alles van een sterke en moderne vrouw. Was ze ook al zo in de strip, die tenslotte bijna een halve eeuw oud is?
"Ja! Zij was een van de redenen waarom ik elke week reikhalzend uitkeek naar het nieuwe nummer van Pilote', het striptijdschrift waar Valerian' instond. Laureline heeft me geholpen bij mijn emotionele opvoeding. Ze sprong toen al uit de band. In de jaren 70 werkten de meeste vrouwen thuis en zorgden ze braaf voor het huishouden en de kin-deren. Laureline heeft mijn visie op vrouwen veranderd. Het is geen toeval dat ik er later een punt van heb gemaakt om personages als Nikita, Leeloo uit The Fifth Element' of Lucy te creëren, stuk voor stuk vrouwen die stevig op eigen benen staan. Het is allemaal begonnen bij Laureline. Ze was duidelijk slimmer en beter georganiseerd dan Valerian. Zij was de baas."
En toch heeft ze een lagere rang dan hij. Seksisme is blijkbaar van alle tijden.
"Hij is majoor en zij is sergeant, ja. Ik vond het amusant om dat te benadrukken. (lacht) Als je goed oplet, zal je zien dat het toch vaak Laureline is die het vuile werk opknapt. Binnen 700 jaar is er dus nog niets veranderd. Vrouwen worden nog steeds slechter behandeld en minder betaald."
Heb je die oude strip veel updates moeten geven?
"Dat viel best mee. Enkel de technologie uit de strips had soms iets ouderwets, maar dat is onvermijdelijk. Alle sciencefiction raakt vroeg of laat verouderd. Ik vond het echter belangrijk om toch ook een paar hedendaagse elementen te behouden. Valerian en Laureline dragen bijvoorbeeld nog altijd veiligheidsgordels. Dat zie je bijna nooit in dit soort films maar het geeft een realistische toets aan het verhaal."
Ruben Nollet