Eigenlijk waren we al meteen verkocht toen we uit de metro stapten. Want zeg nu zelf, een festival aan de voet van het Atomium, dat heeft wel iets! Om nog maar te zwijgen van het terrein zelf, dat alle verwachtingen overtrof!
Vlak na de ingang ontdekken we een hele straat vol foodtrucks met lekkere hapjes van overal ter wereld. Hoe verder je het park in loopt, hoe prachtiger en magischer het decor wordt. Tot onze grote verbazing voert een acrobaat verbluffende kunstjes uit op een touw metershoog in de lucht. Een beetje verder verbergt een kleine, onopvallende caravan de kleinste discotheek ter wereld.
De hele site ligt bezaaid met van die intieme plekjes. We gaan eerst even lekker liggen in een van de vele hangmatten vlakbij de Red Stage, vooraleer we wat gaan mediteren in de Namaste Temple. En dan gaan we op zoek naar de Secret Bar die we uiteindelijk vinden dankzij de tips van een collega. Tijd voor een paar partijtjes rad van fortuin: shot of hug?
De drie podia zijn goed verspreid over het terrein. Wij hadden meteen een boontje voor de Green stage, met zijn natuurlijke tribune en vooral met het verlichte Atomium op de achtergrond. Het perfecte decor voor onze landgenoot Roméo Elvis. En overal op het festival zijn graffitispuiters en street artists aan het werk
Je hebt het begrepen: we vielen als een blok voor Couleur Café nieuwe stijl. En wij niet alleen, want het feeërieke festival kreeg maar liefst 60.000 bezoekers over de vloer. Nu maar hopen dat Couleur Café 2018 op dezelfde plek mag doorgaan.
Maïté Hamouchi