Je hebt vast al gehoord dat de festivalweide af en toe leek te veranderen in de befaamde IJslandse Skógafoss-waterval. Het is een cliché zo hoog als een rijzige wolkenkrabber, maar gelukkig kon de regen de pret niet bederven. Dankzij maar liefst 221 artiesten vergaten wel al snel onze blauwe tenen en doorweekte broek. Al schurend in de boiler room, als sardientjes in een blik opgepropt tussen de mensenmassa voor de mainstage of tijdens een ingetogen show in de Marquee: stuk voor stuk hield het ons lekker warm.
Om alle concerten mee te pikken, zouden we onszelf in tien moeten scheuren. Jammer genoeg kunnen we de wetten van de fysica maar in bepaalde mate tarten, dus zat er niets anders op dan van hot naar her te rennen. Onze drukke processie leidde tot verhitte discussies over wie nu de beste meezingers had en waar we onze beste dansmoves konden laten zien. Onze conclusie.
Prijs voor beste muzikale meerwaardezoeker: Solange
In tegenstelling tot die andere R&B-diva van vorig jaar (Ja ja, Rihanna) kreeg Solange de wei niet volledig gevuld. Onbegrijpelijk, want de ravissante amazone zette een puik meesterwerk neer. Van de prachtige rode outfits tot de robotachtige choreografie: over alles, maar dan ook echt alles, was nagedacht. Iets wat ze van haar oudere zus geleerd heeft misschien? Ik ben stiekem verliefd op haar, fluistert Lucas ons na afloop toe. We zijn er 100% zeker van dat hij niet de enige is.
Prijs voor dé headliner: The XX
The XX werd vooraf aangekondigd als dé topact van Pukkelpop, en die status maakte het Britse trio helemaal waar. De combinatie van hun sexy songs, beklijvende, harmonieuze stemmen en ontwapenende kwetsbaarheid zorgde ervoor dat we stonden te trillen van ontroering. Zeker toen Oliver aankondigde dat Romy jarig was. Romy, you are my sister, my queen, my Beyoncé. I love you, klinkt het liefdevol, waarna hij haar een kus op haar kruin gaf. De Londense werd even weer het verlegen muurbloempje van weleer, en wij bloosden met haar mee.
Prijs voor leukste verrassingsoptreden: Témé Tan
Wie zaterdagochtend zijn roes nog niet volledig had uitgeslapen, kon zich letterlijk laten wakker schudden door Témé Tan. De goedlachse Brusselaar gaf een secret show in een Lijnbus voor zo'n 50 man, die allemaal enthousiast meedeinden op zijn onstuimige beats. Dit was veel intiemer dan in een tent. Témé Tan is echt één vat ambiance, wat een zàààlige ervaring, vat Auke het stiekeme optreden samen.
Prijs voor beste feestje: Marshmello
Dat je voor Pukkelpop best je dansschoenen niet vergeet, weten we allemaal. Groot was onze verbazing dan ook dat er maar weinig beweging was bij pakweg Cashmere Cat, Bakermat of Fritz Kalkbrenner. Bij Marshmello slaakten we dan ook een diepe zucht: oef, de jeugd' kan toch nog lekker onkuis schudden en schuren.
Prijs voor beste meezingers: Bastille
Verdorie, ik ben mijn stem kwijt, hoor ik een jong meisje met schorre stem fluisteren tegen haar vriendin. Niet zo vreemd, want er zijn genoeg bands om je keelgat bij open te sperren. Denk maar aan Elbow, Mumford & Sons, Editors, George Ezra of zelfs London Grammar. Maar toch was het vooral Bastille die quasi gans Pukkelpop liet meekwelen. We hebben ons er nog even tegen verzet, maar moesten bij hun meest catchy songs als Laura Palmer', Things We Lost in the Fire' en uiteraard Pompeii' toch ook plooien. Het resultaat? De "eh-eyo-eyotjes spookten nog heel het weekend door ons hoofd.