Good Kill

Good Kill

In de openingssequens van ‘Good Kill' bombardeert piloot Tom Egan (Ethan Hawke) vanuit zijn gevechtsvliegtuig een Afghaans terroristennest. Of zo lijkt het toch, want wanneer hij uit zijn stoel opstaat en de deur van zijn controlecabine openzwaait, blijkt hij zich in de woestijn van Nevada te bevinden. Tom is drone-piloot: één druk op de knop, en 12.000 kilometer verder gaat de boel in de lucht. Dood op afstandsbediening. Het heeft zijn voordelen: na het werk zet je je scherm uit, spring je fluitend in je cabrio en ga je rustig met vrouw (January Jones) en kinderen barbecueën. Maar de mentale grand écart is te groot: ook al is Toms lichaam veilig thuis, zijn geest zit in oorlogsgebied. Regisseur Andrew Niccol (‘Gattaca') maakt slim gebruik van luchtshots om die psychische malaise te onderstrepen: het is soms alsof Tom zelf door een onzichtbare vijand beloerd wordt. ‘Good Kill' is een boeiend gewetensonderzoek rond moderne oorlogsvoering, waarbij de grens tussen virtueel en reëel erg vaag wordt. Net als ‘American Sniper' zit ook deze prent vol strakke suspense, maar waar Clint Eastwood de ethische dimensie straal negeerde, zet Niccol er net voluit op in. Alleen jammer dat het einde van de film compleet zijn doel mist: de conclusie voelt te simpel voor de complexiteit van het onderwerp.

Aantal sterren: 3/5