SPOT ON. Hilke Ros: «Mijn genderidentiteit geeft mij een uniek perspectief»

Wie is Hilke Ros?

Hilke Ros speelde vroeger contrabas bij Amatorski. Ze woont sinds een paar jaar in Zwitserland. Ze bracht onlangs haar eerste soloalbum ‘Silent Violent’ uit onder haar eigen naam. Het werd een soort ‘coming of gender’-verhaal, over de zoektocht naar een eigen stem, het angstvallig verborgen houden van gevoelens en het failliet van het mannelijke ideaal. Tijdens het creatieproces ging Hilke op zoek naar haar eigen stem, ergens binnen het spectrum tussen mannelijk en vrouwelijk.

Beschrijf de origin story van je muzikale project.

Hilke Ros: «In 2013 speelde ik met Amatorski op een klein, gezellig festival in Zwitserland. Ik leerde er interessante mensen en een andere muziekscene kennen. In 2016 verhuisde ik definitief naar daar. Ik begon weer solo muziek te maken en na een EP met instrumentale tracks wilde ik weer songs maken met stemmen. Omdat ik zelf niet onmiddellijk wist hoe ik wilde zingen, vroeg ik een paar zangeressen en zangers die ik bewonder om demo's van mij in te zingen. Een paar van die opnames zijn ook op de plaat terechtgekomen, zoals die van Gregory Frateur (Dez Mona), Dino Brandão (Frank Powers) en Daniela Weinmann (Odd Beholder). Uiteindelijk heb ik nog redelijk veel songs zelf gezongen.»

Waarmee onderscheid je je van de grijze massa?

«Op muzikaal vlak denk ik dat ik op een eigen manier breekbaarheid en melancholie combineer met zelfzekerheid en kracht. Inhoudelijk denk ik dat mijn genderidentiteit mij een uniek perspectief op de wereld geeft waardoor ik dingen zowel door een vrouwelijke als door een mannelijke bril kan zien. Het is geen toeval dat in veel traditionele culturen genderfluïde mensen een spirituele rol spelen in hun gemeenschap.»

Fans van welke gevestigde artiesten zouden je muziek weleens kunnen smaken?

«Ik bevind me zo’n beetje in het kamp van James Blake, Apparat, ANOHNI, Sevdaliza of de vroege FKA Twigs.»

God is een dj, wist Faithless ons te melden. Mocht er één plaat op endless repeat staan in de hemel, welke zou jij aanvragen bij jouw aankomst daarboven?

«Als het op endless repeat staat, moet het ergens ook een beetje rustgevend zijn. Op dit moment denk ik vooral aan 'In the Blank Space' van Josin.»

Welke eigen song zou je bestempelen als je ‘signature song’?

«Waarschijnlijk 'The T' omdat het me zowel qua inhoud als qua sound het meest typeert.»

Wat is je grootste muzikale ambitie?

«Ik ben de laatste tijd veel bezig met hoe we de diversiteit in het muzieklandschap kunnen vergroten. Ik hoop dat ik ooit genoeg invloed heb om veel andere artiesten en hun entourage uit ondervertegenwoordigde groepen een job te kunnen geven.»

Deze peeps verdienen een shout-out:

«Mensen die op Instagram uit eigen ervaring getuigen over mentale gezondheid, (neuro)diversiteit en ableism, zoals @rvbyallegra, @alkovmenon, @neurodifferent en @morgan._bl.»