‘Sundown’ is een fascinerende film maar hij laat veel aan de verbeelding over. Weet je zelf eigenlijk hoe de vork precies aan de steel zit?
Tim Roth: «Ja, maar dat ga ik niet aan jouw neus hangen. ( lacht) Ik vind het net geweldig dat iedereen die de film ziet een andere mening lijkt te hebben over wat er aan de hand is met Neil Bennett, mijn personage. Om de rol te spelen, ben ik op zoek gegaan naar een waarheid die voor mij steek hield, en ik heb die ook gevonden. Maar het staat iedereen vrij om zijn eigen antwoord te formuleren.»
Hoe bereid je je voor op een rol als deze?
«Dat was inderdaad een moeilijke vraag. In wezen kon ik me niet voorbereiden. Mijn opdracht was om niets uit te vinden, en dat is eigenlijk niet zo gemakkelijk. Ik moest elke façade neerhalen. Ik mocht vooral niet acteren. ‘Sundown’ is in grote stukken een stille film voor mij. Ik moest zo simpel mogelijk door de film bewegen, een open boek zijn. Lastiger dan je denkt.»
Jullie hebben gedraaid in Acapulco, naar verluidt een van de gevaarlijkste steden ter wereld.
«Dat heeft iemand me verteld, ja. ( lacht) Voor we begonnen te draaien, en ook tijdens het filmen.»
Maakte je je nooit zorgen om je veiligheid?
«Nee, ik had er geen probleem mee. Er werd goed voor ons gezorgd. Het neemt niet weg dat Acapulco een confronterende stad is om in rond te wandelen. Je hebt er extreme rijkdom naast echte armoede. Los daarvan maakte ik me geen zorgen. Ik wist wat er kon gebeuren. Dat kon je ook zien aan hoeveel militairen en politieagenten er rondreden. Maar ik had eerder al een film gedraaid in Colombia [‘The Padre’, met Nick Nolte, nvdr.], dus ik had al wat ervaring met dat soort plaatsen. Het is niet alsof ik rondliep met oogkleppen op.»
Een actrice vertelde me onlangs dat vrijscènes vandaag bizar genoeg meer stresserend geworden zijn voor mannelijke acteurs, omdat die vooral geen grenzen willen overschrijden. Er zit een vrij uitgebreide vrijscène in ‘Sundown’. Hoe ben jij daarmee omgegaan?
«Met veel respect. Ik gedroeg me heel beschermend. Ik heb me ervan verzekerd dat alle monitors uitgeschakeld waren, dat niemand stiekem opnames maakte met zijn gsm, dat enkel de noodzakelijke mensen in de kamer waren, en dat mijn tegenspeelster Iazua Larios zich op haar gemak voelde. En dat was ook zo. Ik ben blij met de nieuwe regels voor dat soort scènes, omdat je op je hoede moet zijn. Het is echt een goeie evolutie.»
Denk je nooit dat de doorgedreven politieke correctheid de slinger te ver doet doorslaan naar de andere kant?
«Kijk, het is iets nieuws. En alles wat nieuw is, zoekt een evenwicht. Dat was in het verleden ook zo met alle mogelijke protestbewegingen. Dit is nog maar enkele jaren aan de gang. We zien wel waar we uitkomen. Het zal ongetwijfeld met ups en downs gaan. En ik weet heel goed dat ik nu praat vanuit het standpunt van een geprivilegieerde witte man.»
Je bent tegenwoordig ook te zien in de serie ‘She-Hulk’. Waarom had je zin om terug te keren naar het Marvel-universum?
«Omdat ze me gevraagd hebben. Ik heb destijds ‘The Incredible Hulk’ gedaan voor mijn kinderen. Dat was voor de lol, en mijn kinderen waren geweldig gegeneerd. ( lacht) Toen Marvel me vroeg of ik wou terugkomen, heb ik geen seconde getwijfeld. Het was om te beginnen tijdens de COVID-lockdown, en ik was toen blij met elk aanbod. Maar ik vond het ook gewoon heel plezierig om weer een paar keer «Grrrr!!!» te mogen zeggen. Zulke jobs bieden me ook de ruimte om interessante kleinschalige films als ‘Sundown’ te doen.»
‘Sundown’ speelt momenteel in de zalen. ‘She-Hulk’ is nu beschikbaar op Disney+.