Eind juli werd een Vlaamse acteur opgepakt nadat hij aan de Nederlandse undercoverjournalist Sven van der Meulen vertelde dat hij seks had gehad met minderjarige jongens. Tegenover de politie ontkende hij alles en doet hij het af als «grootspraak».
Demonisering van een gemarginaliseerde kwetsbare groep
Vorige week schreef Delphine Lecompte in een lezersbrief in Humo daarover dat «het haar zeer gevaarlijk lijkt om pedofielen te demoniseren en de mond te snoeren». «Het enige wat Sven van der Meulen heeft verwezenlijkt met de uitlokking van de pedofiele Vlaamse acteur, is de demonisering van een gemarginaliseerde kwetsbare groep die al jaren als ziekelijk uitschot wordt behandeld door de fatsoenlijke moralistische goegemeente. De demonisering van de pedofiel. Dat de meeste pedofielen nooit overgaan tot pedoseksuele daden, is een nuancering die de media en de grote massa worst zal wezen. Dat elke mens weleens aangetrokken wordt tot onschuld en jeugdigheid, mag niet uitgesproken worden».
«Het is nochtans zo, kijk in uw ziel en probeer het te loochenen. Jeugdigheid is prachtig, een jonge huid is oogverblindend mooi. De argeloze onbezoedelde vranke oogopslag van een 8-jarige misdienaar, een 6-jarige zadelmakerzoon of een 5-jarig Roemeens bloemenverkoopstertje is verrukkelijk, het summum van schoonheid en hemelse pracht. En het is niet degoutant of schandalig om in uw woonkamer en in uw uiterst private geest te fantaseren over expliciete ontmoetingen en acrobatische toestanden met voornoemde sujetten», schrijft ze onder meer.
Kwaadaardige onwetendheid
De 43-jarige schrijfster vindt het daarom «wijzer om de pedofiel te leren kennen en aanvaarden». «En om te aanvaarden dat pedofilie in elk van ons huist. De brave burgerman voelt zich goed wanneer hij pedofiele boemannen kan opjagen en door het slijk halen, want dat betekent dat hij zelf vrij van zonde is en o zo zuiver en fatsoenlijk en rechtdoorzee. En als ze een kind misbruiken, dan heet dat ‘slechts’ incest, en dat valt blijkbaar onder de noemer cultureel erfgoed. Incest is een soort pastorale traditie. Pedofilie daarentegen is zogezegd des duivels. Wat een onzin! Meer dan onzin: het is kwaadaardige onwetendheid».
«De meeste pedofielen vechten een leven lang tegen hun seksuele gevoelens ten opzichte van kinderen. De hel op aarde, want kinderen zijn overal en de pedofiel mag ze niet aanraken. De meeste pedofielen raken geen kinderen aan. De overgrote meerderheid verkracht geen kinderen en vermoordt geen kinderen. Toch wordt de pedofiel universeel geminacht, verafschuwd, gehaat, in de val gelokt en belaagd. De pedofiel wordt afgeschilderd als een monster, en de media doen er graag een schepje bovenop», klinkt het.
Gedegouteerde reacties
Haar mening werd vlijtig gedeeld op onder meer Twitter. Heel wat mensen hebben serieuze bedenkingen bij de tekst. «Dit is hallucinant. Meest walgelijke stuk dat ik in tijden heb gelezen», «Pardon? Wordt zoiets gepubliceerd?», «Wow disgusting, geen woorden voor zelfs», en «Degoutant gewoon», klinkt het onder meer in de reacties.
Vervolgstuk
Vandaag schreef Lecompte een vervolgstuk als reactie op de verontwaardiging van haar eerste stuk. «Toen ik in mijn meest recente lezersbrief in Humo mijn afschuw uitsprak over de holle opportunistische scrupuleloze mediastunt van journalist en pedojager Sven van der Meulen, wist ik meteen dat mijn brief aldus zou worden geïnterpreteerd: Delphine Lecompte neemt het nu ook al op voor pedofielen! Terwijl ik enkel en alleen wilde beklemtonen dat de meeste mensen die de pech hebben om geboren te worden met een seksuele voorkeur voor kinderen, een leven lang vechten tegen die seksuele voorkeur en nooit overgaan tot pedoseksuele daden. Het leven van de meeste pedofielen is een droevige noodlottige eenzame kwelling. De meeste pedofielen zijn volstrekt ongevaarlijk en verkrachten geen kinderen. Zij verdienen erbarmen, zachtheid en genade. Begrip en professionele hulp», klinkt het onder meer.
Controverse
Het is niet de eerste keer dat meningen van Lecompte voor commotie zorgen. Eerder nam ze het in columns op voor Bart De Pauw én vroeg ze zich af wat er verkeerd is aan het feit dat Marilyn Manson een verkrachtingskamer heeft.