Het gebied rond de Nederlandse stad Maastricht is geologisch gezien enorm interessant. Aan de oppervlakte liggen gesteenten die miljoenen jaren geleden nog in een ondiepe subtropische zee lagen. De onderzoekers legden ditmaal de concentraties van scheikundige elementen onder de loep. Die toonden aan dat de Maastrichtse zee heel rijk was aan zuurstof en heel geschikt was voor een divers ecosysteem boordevol leven.
Skeletten
«Door veranderingen in de chemische samenstelling van de gesteentes te vergelijken met andere locaties in de rest van de wereld konden we veel nauwkeuriger bepalen hoe oud de lagen in het kalksteenpakket precies zijn en daarmee ook de fossielen die hier zijn gevonden», legt VUB-geoloog Johan Vellekoop uit.
In de loop der tijd hebben schaaldelen en skeletten van zeedieren zich hoog opgestapeld en een laag kalksteen van 100 meter dik gevormd. Bij veel afgravingen in de steengroeven zijn al heel wat unieke fossielen ontdekt.
«Beroemd is de Maastrichtse mosasaurus, een zeereptiel dat liefst 18 meter lang kon worden, maar er zijn ook zeeschildpadden en zelfs dinosaurusresten gevonden. De precieze ouderdom van deze fossielen was alleen tot nu toe nog niet goed bekend», stelt Vellekoop.