SPOT ON. Julien Firmin: «Ik kan geen noten lezen, maar dat zorgt voor ongeremde muzikale vrijheid»
Metro draagt ontluikend muzikaal talent van eigen bodem een warm hart toe. Daarom zetten we regelmatig artiesten in de schijnwerpers die verscholen zitten in het rijke Belgische muzieklandschap, onder de radar van het massapubliek. Vandaag is het woord aan Michael De Busscher alias Julien Firmin. De Gentse singer-songwriter loste eind oktober zijn tweede langspeler ‘Hand Out The Samples’.
Het alter ego van Michael De
Busscher brengt een mengeling van blues en alt pop. Zijn titelloze debuutalbum verscheen in 2018 en bracht hem op tal van mooie podia in binnen- en buitenland. De jongste jaren laat Michael zich zowel live als in de studio begeleiden door Mattias Geernaert (SUWI, Kosmo Sound), Tom Leyman (Ramkot) en Gertjan Wytynck.
Michael De Busscher : «Met Julien Firmin probeer ik verschillende invloeden tot een geheel te brengen zonder me vast te pinnen op een bepaald genre. Ik hou ervan om veel contrast in mijn nummers te steken, van uiterst intiem tot groots klinkend.»
Beschrijf de origin story van je muzikale project.
«Ik kreeg op mijn dertiende voor het eerst een gitaar in mijn handen en begon vrijwel direct eigen melodietjes te schrijven. Op latere leeftijd ben ik beginnen te zingen. Ik speelde tussen mijn 14de en 22ste in verscheidene bandjes, tot ik merkte dat ik meer gevoel en eigenheid kon brengen met nummers die ik zelf schreef. Niet veel later heb ik Julien Firmin uit de grond gestampt.»
Waarmee onderscheid je je van de grijze massa?
«Ik ben geen geschoolde muzikant. Ik kan geen noten lezen en heb weinig tot geen kennis van harmonie. Dit zorgt voor een ongeremde vrijheid bij het componeren. Daarnaast bespeel ik verschillende instrumenten en ben ik ook al jaren bezig met geluid en productie, dus ook op dat vlak zijn er geen limieten.»
Fans van welke gevestigde artiesten zouden je muziek weleens kunnen smaken?
«Daniel Norgren, Radiohead en Sparklehorse.»
God is een dj, wist Faithless ons te melden. Mocht er één plaat op endless repeat staan in de hemel, welke zou jij aanvragen bij jouw aankomst daarboven?
«‘Real Gone’ van Tom Waits.»
Welke eigen song zou je bestempelen als je ‘signature song’?
«‘I Want You Dead’»
Wat is je grootste muzikale ambitie?
«Aan muzikale ambitie geen gebrek, maar wat ik heel graag nog eens zou willen doen is filmmuziek ma ken.»
Deze peeps verdienen een shout-out:
«Brecht Petit, Mattias Geernaert, Tom Leyman, Gertjan Wytynck en Jan Myny.»
