Heeft Logan Roy nog geheimen voor jou, of ken je hem intussen door en door?
Het valt op dat Logan eigenlijk heel weinig zegt. Of vergis ik me?
«Nee, dat is zo. Logan is heel gereserveerd en privé. Wat je ziet, is een façade. Hij moet ook afrekenen met lastige kinderen die zich verraderlijk gedragen. En hij is geen idioot. Hij weet wat er aan de hand is. Maar hij laat het niet aan het hart komen. Aan het begin van het eerste seizoen krijgt hij een beroerte en hij wil geen tweede riskeren. Die beroerte heeft hem geleerd dat het beter is om afstand te houden. Hij heeft wel woede-uitbarstingen maar die gebruikt hij eerder als een manier om de boel te manipuleren. Hij is veel sluwer dan iedereen denkt, zelfs de kijker.»
Je hebt al echte psychopaten gespeeld in je carrière. Heeft Logan psychopathische trekjes?
«Volgens mij hebben we allemaal in meerdere of mindere mate psychopathische trekjes. Het zit zeker ook in Logan, maar uiteindelijk kom je uit bij de klassieke vraag of het zijn aard is of zijn opvoeding. In het eerste seizoen is er een scène waar hij baantjes trekt in het zwembad, en je ziet striemen op zijn rug. Hij werd dus duidelijk mishandeld als kind. Op dat vlak doet hij me denken aan Donald Trump, die volgens mij ontegensprekelijk een mishandeld kind is. Daarom gedraagt die man zich ook zo. Maar ik vind het prachtig dat de serie enkel dat ene detail laat zien, want Logan is zoveel meer dan dat.»
Hij staat aan het hoofd van een enorm mediabedrijf. Hoe belangrijk is dat?
«Heel belangrijk. Als Brit was ik geschokt toen ik zag hoe gepolariseerd de Amerikaanse media zijn, zowel links als rechts. Er is geen sprake van enig debat. Ze luiden gewoon voortdurend één klok. En Logan slaat daar munt uit. Dat heeft Rupert Murdoch, de man achter Fox News, volgens mij ook gedaan. Hij wordt doorgaans afgeschilderd als een extreemrechtse figuur, maar hij is in de eerste plaats een opportunist die een kans zag om veel geld te verdienen. Logan is net hetzelfde. Hij heeft geen politieke mening. Hij ziet alle politici als clowns. Voor hem is het allemaal een spel. Een serieus spel maar wel een spel, net als het leven. Dat begrijpen zijn kinderen dan weer niet.»
‘Succession’ is niet de eerste serie over machtige en schatrijke mensen. Wat onderscheidt deze reeks van alle andere?
«Voor mij maakt ‘Succession’ deel uit van de satirische traditie. Maar Jesse (Armstrong, de bedenker, rn) graaft ook dieper. Hij gebruikt ook drama en komedie en allegorie en brouwt met al die elementen een boeiend verhaal. En dat is wat telt. Vele andere series over rijke mensen raken niet verder dan het glimmende oppervlak.»
SUCCESSION *****
In de overvloed aan kanalen en platformen kun je als kijker gemakkelijk de weg kwijtraken. Hoe moet je in die jungle nog de vruchten vinden die echt lekker smaken? Het antwoord is: je focussen op de echte parels. En daar hoort ‘Succession’ absoluut bij. Wat de onmetelijk rijke familie Roy nu al drie seizoenen meemaakt, is de perfecte kruising tussen ‘Dallas’ en Shakespeare. Er is de fascinerende wereld waarin alles zich afspeelt, waar geld geen functie meer heeft en enkel macht nog telt. Maar de HBO-serie is vooral ook een superieur drama, even meeslepend en pakkend als hilarisch en entertainend. De dialogen lijken wel scalpels, soms prikkend, soms snijdend. Geef die aan acteurs die zo stevig in hun schoenen staan als hier, en je krijgt een instant klassieker.