Nieuwe plaat ‘September’: «Het werd weer tijd voor de solomens in Flip Kowlier»

Flip Kowlier: «De goesting om weer enkel voor mezelf te schrijven was enorm groot. Er zit acht jaar tussen deze plaat en ‘Cirque’, dat is best wel lang. Ik ben natuurlijk altijd bezig geweest, was het niet met Ertebrekers dan was het met de huisband van ‘De Ideale Wereld’. Het voelt niet aan alsof er een zee van tijd tussen die twee releases zit, maar toch voelde ik wel dat het tijd was om weer eens de focus op solowerk te leggen.»

Had je al veel songs liggen of kwam er plots veel meer tijd door de gekende pandemie?

«Ik had al wat klaarliggen, maar ben pas echt beginnen te schrijven ergens tijdens de lockdown van 2020. Tijd had ik daarvoor ook wel: dat heb je zelf in de hand, en ik let echt wel op een goed evenwicht. Het was eerder goesting. En wanneer het moment zich aandoet, moet je je daarvoor openstellen. Na die eerste schrijfronde heeft het even stilgelegen, in 2021 ben ik er weer volop ingevlogen. Er was ook meer te vertellen omdat we die eerste lockdown met alle gekende, vreemde bijverschijnselen beleefd hadden.»

«Een lange periode van stilte zie ik niet als een probleem. Ik kan maanden niets schrijven tot er plots een golf van ideeën komt aangespoeld. En dan ben ik er klaar voor, want ik schrijf nog steeds bijzonder graag. Aanvankelijk zocht ik voor deze plaat ook naar een concept zoals op ‘Cirque’, maar het kwam niet. En wat doe je dan? Gewoon terug songs schrijven en hopen dat je er zelf door geboeid en ontroerd geraakt. Simpel en efficiënt.»

«Op deze plaat zijn de songs zowel tekstueel als muzikaal ontdaan van alle ballast. We hebben de basistracks op vier dagen in de Daft Studios in Malmedy opgenomen. Even weg van huis en van de roep van het internet of sociale media, gewoon met mijn vertrouwde muzikanten in een ruimte en spelen. Door de lockdowns merkte je wel dat iedereen bijzonder veel goesting en drang had om te spelen. In het begin werd er dan ook meer gespeeld dan nodig was. Gaandeweg keerden we meer en meer terug naar de basis en kwamen we steeds dichter bij het organische geluid van ‘September’.»

Hoe manifesteert die eenvoud zich in de teksten?

«Ik schrijf steeds directer, één op één. Duidelijke en eerlijke taal, gegoten in een mooie poptekst en niet te cryptisch. Dat doe ik eigenlijk nog het liefst. Wanneer ik voor ’t Hof Van Commerce schrijf, heb je massa’s tekst nodig. Hier keer je terug naar een zekere eenvoud of essentie die je pas na veel schrappen vindt. Elk woord heeft zijn plaats als het ware afgedwongen. Het is mijn leven en dat hoef je niet onder allerlei laagjes te verstoppen. En eigenlijk is mijn wereld niet zo groot: mijn huis, gezin, vrienden, werk …»

Al kan je het niet laten van er af en toe wat parlando aan toe te voegen, zoals in ‘De broere van’ of ‘Vergeten’.

«Toegegeven, ik gebruik die stijl bijzonder graag. Als ik mezelf niet zou afremmen, zat er in elke song wel een stuk parlando. Gelukkig heb ik daar ’t Hof voor. Eigenlijk is het wel een luxe dat ik voor ’t Hof, Ertebrekers of mezelf kan schrijven. Het belichaamt verschillende aspecten van dezelfde muzikant of tekstschrijver en alles bij elkaar vormen ze toch een mooi geheel. Het is een vrijheid die ik door de jaren heen heb afgedwongen en waardoor het ook boeiend blijft. Maar nu voelde ik wel dat het weer tijd was voor de solomens in Flip Kowlier. Ik heb een trouw en vast publiek, maar ik ben ervan overtuigd dat er ondertussen al heel wat jongeren zijn die geen flauw benul hebben van wie Flip Kowlier is. (lacht) Zo zie je maar: je bent snel vergeten.»

Goede vrienden vergeet jij blijkbaar niet. Waarom blijf je met dezelfde muzikanten samenwerken?

«Met Karel (De Backer, drums) speel ik al meer dan twintig jaar samen, met Peter (toetsen, Lesage) heb ik er ondertussen ook al een hele geschiedenis opzitten. Maar ik heb net zo goed met de andere muzikanten een band die al jaren teruggaat in de tijd. Het zijn vrienden, maar ook muzikanten die meteen aanvoelen waar ik naartoe wil gaan met een nummer. Ze spelen ook allemaal zeer stijlvol. Karel die even aftelt en hup, we zijn vertrokken.»

Geniet je er na al die jaren nog steeds even hard van?

«Zeer zeker. Ik heb ook geluk gehad dat ik op het juiste moment met mijn muziek naar buiten kwam. Met ’t Hof in het West-Vlaams rappen was meer dan twintig jaar geleden eerder een unicum naast de gekende kleinkunst. Radio 1 of Studio Brussel draaiden onze muziek en we vielen op. Nu debuteren zou een heel ander verhaal zijn. Ik heb door de jaren heen mijn eigen huis van vertrouwen kunnen optrekken - een enorme luxe. In welke configuratie ik ook speel, het is en blijft altijd Flip Kowlier en daar geniet ik nog steeds enorm van.»

Je had naar verluidt zoveel zin in het schrijven van songs dat je aan vrienden vroeg waarover je een song kon maken, of in welke sfeer een nummer zich moest afspelen.

«Ik wilde niet al te veel in een soort comfortzone belanden toen ik voelde dat het allemaal best wel vlotte. ‘Schrijf eens iets à la Neil Young’, opperde iemand en voor ik het wist had ik de opener ‘Aan Den Overkant’ geschreven. En die oorspronkelijke Neil Young-feel veranderde al snel in een Flip Kowlier-feel. En zo hoort het ook. Iemand anders kwam met het idee van een slaapliedje op de proppen, dat werd dan ‘Slaapwel’.»

De vreemde eend in de bijt is hier ‘Tommy’, een heus folknummer.

«Yep, over mijn kat. De eerste versie was folky en daar stelden we ons de nodige vragen bij. We hebben het daarna op allerlei andere manieren proberen te spelen, maar we kwamen steeds weer uit bij de oorspronkelijke versie. Zo zie je maar dat een song zich niet altijd laat dicteren: het nummer geeft vaak zelf aan welke richting het wil uitgaan. Tegenstribbelen heeft dan geen zin.»

****

‘September’ is uit via Petrol Music/Sony – Live: 29/4, Trax, Roeselare – 11/05, Vooruit, Gent – 12/05, Wilde Westen, Kortrijk – 24/05, De Casino, Sint-Niklaas