Bijna vijf jaar na de lancering van de Switch is er een nieuwe Pokémon voor Nintendo's console. Het is niet de eerste en zeker ook niet de laatste. Maar ‘Pokémon Legends: Arceus’ is een 'specialleke'. Dit nieuwe opus moet een revolutie teweegbrengen in de saga met een geheel nieuwe gameplay. Maar is dat wel zo'n goede zaak?
Nieuwe wind
Al meer dan 25 jaar heeft Pokémon dezelfde vrij clichématige verhaallijn. Je bent een kind dat van huis vertrekt voor een groot avontuur: de beste Pokémon-trainer worden. ‘Pokémon Legends: Arceus’ begint helemaal anders. Zonder spoilers weg te geven, kunnen we dit alvast vertellen: je zal professor Laventon ontmoeten, aka de Pokémon-professor. En deze keer ben je geen leerling-trainer maar een onderzoeker. Jouw missie: de professor helpen de allereerste Pokédex samen te stellen, de bijbel waarin alle Pokémon staan vermeld. Je hebt het begrepen: deze nieuwe Pokémon speelt zich af vóór alle andere en neemt je dus mee naar het ontstaan van de saga.
Al snel krijg je je eerste Poké Balls en ontdek je het gloednieuwe gevechtssysteem. Wat een revolutie had moeten zijn, is uiteindelijk niet meer dan een heel kleine evolutie. Weg zijn de wilde Pokémon die willekeurig opduiken terwijl je rondwandelt. Vanaf nu leven en evolueren ze vrij in hun wereld. Je kan naar ze toe kruipen om ze te verrassen, ze direct vangen met een Poké Ball of een gevecht beginnen met een van de zes Pokémon in je team. Tijdens zo'n gevecht kan je je personage om de twee vechtersbazen heen navigeren, maar dat is eigenlijk zinloos. Uiteindelijk verlopen de gevechten gewoon turn-based, zoals vroeger, en kan je kiezen uit vier aanvallen/abilities en alle items in je tas om je tegenstander te verslaan.
Lege doos
De andere nieuwigheid moest de switch naar een open wereld zijn, in de stijl van ‘Zelda: Breath of the Wild’. Uiteindelijk is dit maar half het geval, want het spel is verdeeld in verschillende zones die je tijdens het avontuur ontgrendelt. Ze staan los van elkaar en vergen altijd een kleine laadtijd om van de ene naar de andere te gaan. Maar de wereld van ‘Pokémon Legends: Arceus’ is vooral weinig overtuigend of divers. Je loopt door uitgestrekte vlakten vol Pokémon, maar die zijn voor de rest hopeloos leeg. Je spot wat bomen, rotsen, waterpartijen, hoog gras, af en toe een strand, bergen of inwoners die je vragen hen te helpen in zijmissies. Maar dat is het zo'n beetje.
Vijf jaar na ‘Zelda: Breath of the Wild’ is de wereld van Pokémon veel minder rijk of geanimeerd. En de grootste teleurstelling moet dan nog komen: de graphics. We weten wel dat de beperkte kracht van de Switch geen wonderen kan verrichten. Hoewel titels als ‘Monster Hunter Rise’ al het tegendeel hebben bewezen. Maar deze keer is het echt wel heel pover, met uitzondering van een paar panorama's bij valavond, ziet het er allemaal heel teleurstellend uit. Wat dit jaar een van de vaandeldragers van de Switch moest zijn, is uiteindelijk een game die lelijker is dan ‘Zelda: Breath of the Wild’, dat vijf jaar geleden uitkwam bij de lancering van de console.
Een paar leuke ideetjes
Ja, ‘Pokémon Legends: Arceus’ is teleurstellend. En toch zijn er enkele leuke ideeën. Zo kan je nu je eigen voorwerpen maken (Poké Balls, drankjes ...) met dingen die je tijdens je verkenningen hebt verzameld. Ook de gameplay is erg goed. Met de triggers jongleer je moeiteloos tussen de zes Pokémon van je team. En het feit dat je op bepaalde wezentjes kan rijden om je door de halfopen wereld te verplaatsen, is slim gezien.
Maar die goede ideeën wegen in de praktijk niet op tegen de gebreken. Naast de hopeloos lege open wereld en de povere graphics, is ook de armoedige content van het avontuur een pretbederver. Je belangrijkste taak is de Pokédex vullen. Maar dat gaat niet door simpelweg wat Pokémon te vangen. Je moet eerst een hele reeks doelstellingen vervullen en onderzoeksniveau 10 bereiken. Zo moet je twee keer dezelfde Pokémon vangen, die drie keer verslaan, x aantal aanvallen gebruiken, hem in verschillende groottes zien... Het spel is vergelijkbaar met ‘New Pokémon Snap’, behalve dat die game er tien keer beter uitziet en de missies veel gevarieerder zijn. Waar het schoentje zo mogelijk nog harder wringt, is dat je die kleine opdrachtjes verplicht moet doen om vooruit te geraken in het hoofdavontuur. Uiteindelijk verlies je dus uren met 'farmen', repetitieve gevechten en nutteloze vangsten, alleen maar om je Pokédex-score op te krikken en het volgende gebied te unlocken.
Verdict ***
Een paar maanden geleden waren we nog serieus gecharmeerd door ‘Pokémon Brilliant Diamond’ en ‘Shining Pearl’. Een oude Pokémon met een nieuwe twist doet het nog altijd. Door resoluut op vernieuwing te focussen, levert ‘Pokémon Legends: Arceus’ uiteindelijk het tegenovergestelde op. Iedereen verwachtte een revolutie, maar krijgt een enorme ontgoocheling voorgeschoteld. Na ruim 12 uur spelen is ons oordeel genadeloos: de ontwikkelaars van Game Freak zijn erin geslaagd het goudklompje dat ze in handen hadden te verpesten. Ze leveren een doodsaai avontuur af dat op geen enkel moment ontroert. Misschien leuk voor jongere spelers, maar als je ouder bent dan 12 en opgroeide met de Pokémon-games zal ‘Pokémon Legends: Arceus’ je waarschijnlijk heel moeilijk kunnen overtuigen.