Gareth Edwards: «Ik had het idee voor ‘The Creator’ in 2018. Op dat moment was artificiële intelligentie nog iets als vliegende auto’s of leven op de maan. Misschien zou ik het nog meemaken, misschien niet. Intussen zitten we uiteraard wel in een enorme stroomversnelling. Over het algemeen denk ik dat AI zoals eender welke technologische sprong zal zijn, te vergelijken met de komst van elektriciteit of computers of het internet. AI zal onze wereld veranderen.»
Begrijp je mensen die er bang voor zijn?
«We zullen ons moeten aanpassen, en dat zal niet altijd gemakkelijk gaan. Maar als het stof eenmaal gaat liggen, zullen we er volgens mij blij mee zijn. AI is zo’n krachtige tool, en de positieve kanten zullen de nadelen overstijgen. Al zeg ik dat natuurlijk ook zodat er een opname bestaat van mijn woorden. Wanneer de robots toch de macht overnemen, zullen ze weten dat ik aan hun kant sta. En dan beland ik niet in de slavernij, in tegenstelling tot de rest van de mensheid.» ( lacht)
In de film, die zich afspeelt over een jaar of 50, komt het tot een conflict tussen Amerika, die alle A.I. wil uitroeien, en New Asia, waar de robots welkom zijn. Hoe kwam je uit bij de tegenstelling tussen Oost en West?
«Ik heb diverse mogelijkheden uitgeprobeerd, ook met Europa en Zuid-Amerika. Maar dit leek me gewoon de eenvoudigste en duidelijkste manier om de wereld op te delen in twee kampen. Als kind ben ik ooit op reis geweest naar Azië, en ik was diep onder de indruk. Meer dan eender waar ter wereld vind je daar het verre verleden naast de verre toekomst. Vooral in steden als Hongkong of Bangkok of Tokio. Je bevindt je in een grootstad die doet denken aan films als ‘Blade Runner’, maar als je een zijstraatje inslaat, sta je plots voor een kleine tempel en een boeddhistische monnik. Die extreme tegenstellingen vind ik prachtig.»
Wat maakt sciencefiction zo’n dankbaar genre voor jou?
«Ik moet altijd denken aan ‘The Twilight Zone’, de originele serie uit de vroege jaren 1960. Wat die verhalen zo goed doen, is jouw visie op het leven op losse schroeven zetten. Het gaat telkens over mensen die een doodgewoon leven leiden, tot er één element volledig op zijn kop wordt gezet. Plots besef je dat alles waar je van overtuigd was toch niet zo betrouwbaar is, en dat zet je aan het denken. Dat is voor mij sciencefiction op zijn best. Wat ik in ‘The Creator’ heb geprobeerd, is om AI te gebruiken als een metafoor voor mensen die anders zijn dan wij.»
Het gaat ook over een man die door omstandigheden een kind onder zijn hoede neemt. Hoe belangrijk is die emotionele kern in een sciencefictionfilm?
«Weet je, de film die me als kind waarschijnlijk het diepst heeft geraakt, is ‘E.T.’ van Steven Spielberg. Ik weet nog dat ik die absoluut wou zien omdat ik geïnteresseerd was in aliens en ruimteschepen. En BMX-fietsen. ( lacht) Maar aan het eind zat ik te huilen omdat ik zo ontroerd was door wat de personages meemaakten met elkaar. Dat wil ik bereiken met elke film die ik maak. Je zegt het uiteraard niet luidop omdat je niet wil mislukken, maar als het je niet lukt om een traantje los te weken bij sommige mensen, dan gebruik je kracht van cinema niet zoals het hoort. Als je een film maakt, is het om mensen emotioneel te raken.»
‘The Creator’ speelt momenteel in de zalen.
Alles wat je wilt weten vind je opmetrotime.be