Weet je nog, zes jaar geleden? In de lente van 2017 bracht Nintendo zijn nieuwste console op de markt: de Switch. Big N koppelde daar voor de gelegenheid meteen de nieuwe episode van zijn succesreeks ‘Zelda’ aan vast, ’Breath of the Wild’. De rest van het verhaal kennen we allemaal. De Switch groeide uit tot één van de populairste gameconsoles aller tijden (meer dan 122 miljoen verkochte exemplaren, en de game ontpopte zich tot een gigantisch succes, zowel bij critici als bij gamers. Nu dient zich eindelijk het vervolg aan, ‘Tears of the Kingdom’ — TOTK voor de kenners.
Terug naar Hyrule
We zien Link terug waar we hem al meer dan 30 jaar traditioneel aantreffen, op de uitgestrekte horizonten van het koninkrijk Hyrule. Het nieuwe opus neemt het uitzicht en de grafische motor van zijn voorganger over, maar je merkt al snel dat Nintendo niet op zijn lauweren is blijven rusten. De game barst van de nieuwigheden. Waar kunnen we beginnen? Eerste vaststelling: de open wereld is ronduit gigantisch. Hij strekt zich uiteraard uit over het land, met de vlaktes, meren en woeste landschappen van Hyrule. Maar je kunt de game ook verticaal verkennen, door de lucht, langs zwevende eilanden en zelfs ondergronds. Meer willen we hier niet verklappen, want het is veel te plezierig om het allemaal zelf te ontdekken. Wees gerust, er valt opnieuw meer dan genoeg te zien en te beleven in Hyrule.
Het nieuwtje dat alles verandert
Als er echter één element is dat alles verandert, dan zijn het Links nieuwe vaardigheden. Het minste wat je kunt zeggen, is dat je er in eerste instantie versteld van staat. Het is een beetje alsof ‘Zelda’ in de armen valt van ‘GTA’, ‘Minecraft’ en Lego! Link kan nu objecten vastnemen, verplaatsen en met elkaar verbinden. Dat geldt ook voor zijn wapens. Eerste schrijn, eerste uitdaging. Met de nodige lef moet je eigenhandig een kabelbaan in elkaar knutselen door twee haken aan een houten plank te bevestigen, de constructie vervolgens op een kabel te zetten en zo een afgrond over te steken. Er zijn eindeloos veel mogelijkheden. In zekere zin is ‘Tears of the Kingdom’ een enorme zandbak waar alles mogelijk is, of toch bijna. «Je hoeft enkel wat creativiteit aan de dag te leggen», zegt één van de personages tegen Link. Hij heeft overschot van gelijk. Als je enkele uren met de game in de weer bent geweest, boks je in een mum van tijd vlotten, luchtballonnen en allerlei andere transportmiddelen in elkaar, van de simpelste tot de meest complexe. Op voorwaarde dat je daarvoor het geduld kunt opbrengen en over een minimum aan talent beschikt, tenminste.
@superpixel_games You can build wHat?! #zelda #tearsofthekingdom #zeldatok #zeldatotk
♬ original sound - SUPERPIXEL | Game Stories
Een voorbeeldige open wereld
De open wereld van ‘TOTK’ is bovendien een voorbeeld van hoe het moet. Als speler geniet je zowat volledige vrijheid. Je kunt het avontuur aanpakken zoals je daar zin in hebt. Wil je eerst op verkenning trekken en alle antennes vrijspelen zodat je de kaart kunt blootleggen en de teleportatiepunten activeren? Dat kan perfect. Maak je liever komaf met de schrijnen om je levenspunten en je uithouding te verbeteren? Geen enkel probleem. Zie je het enkel zitten om rustig achterover te leunen, een potje te koken, de inwoners te helpen of de tijd te nemen om de meest krankzinnige vervoersmiddelen te bouwen? Waarom niet? Het maakt niet uit wat je kiest, ‘Tears of the Kingdom’ neemt je mee naar een unieke, opvallende en betoverende wereld. Onderweg loop je kleurrijke karakters tegen het lijf, waarvan sommige niet uit de toon zouden vallen in de films van Studio Ghibli. Bij momenten kan die immense vrijheid ook een ongemakkelijk effect hebben. Dan vraag je je af wat je moet doen en waar je naartoe moet. Maar dat gevoel gaat al snel weer voorbij.
Als je deze nieuwe ‘Zelda’ speelt, besef je ook weer hoezeer de Switch met zijn hybride concept gemaakt is voor dit soort games. Je kunt probleemloos een paar minuutjes spelen in handheldmodus, de console in slaapstand schakelen en enkele uren later weer verder gaan waar je gebleven was. En je kunt net zo goed urenlang gamen op een tv-scherm. In beide gevallen geniet je er met volle teugen van.
Wat stelt de game grafisch voor?
We voelden het ergens al aankomen, maar op grafisch vlak is ‘Tears of the Kingdom’ niet de meest fraaie of indrukwekkende game van het jaar. Daar is het hem ook niet om te doen. Hij omvat een immense open wereld, en de Switch, die stilaan al wat ouder wordt, kan geen mirakels verrichten. De art direction springt in het oog, maar visueel is dit niettemin een gedateerde game die ver onder de huidige normen blijft. Het neemt niet weg dat je enkele fraaie panorama’s, leuke watereffecten en mooie cinematics te zien krijgt. De laadtijden kunnen soms wat lang uitvallen, maar de game is daarom niet minder perfect geoptimaliseerd. We hebben geen enkele bug gezien die dit heerlijke epos kwam verbrodden.
Ons oordeel: een meesterwerk
