Hoe zou je de situatie van Logan Roy, jouw personage, omschrijven aan het begin van dit laatste seizoen?
Brian Cox
In de eerste episode vraagt hij zich af of er leven is na de dood. Hoe belangrijk is de dood voor hem?
«Hij staat er heel nuchter tegenover. Ik denk niet dat hij er echt mee bezig is. Integendeel, hij is totaal niet van plan om bij de pakken te blijven zitten. Hij is vastbesloten om vol strijd te leveren met zijn kinderen. Ze lijken dan wel aan hetzelfde zeel te trekken, maar Logan kent ze goed genoeg om te weten dat ze alle drie enorm zelfzuchtig zijn.»
Hij heeft ook een nieuwe vriendin, Kerry. Wat betekent liefde voor iemand als Logan Roy?
«Vertrouwen. Met Kerry heeft hij eindelijk iemand gevonden die betrouwbaar is, die geen verborgen agenda heeft. Zijn eerste twee echtgenotes hadden dat ook. Logan is altijd op zoek naar mensen die hij kan vertrouwen, die hem geen mes in de rug zullen steken zoals zijn kinderen dat doen. Hij zou wel liefde willen hebben, maar hij weet dat het niet voor hem is. Vertrouwen is veel belangrijker.»
Zoals de titel het aangeeft, gaat de serie in wezen over wie Logan moet opvolgen aan het hoofd van het bedrijf. Denkt Logan überhaupt dat één van zijn kinderen goed genoeg is?
«Hij heeft ze in elk geval allemaal een kans gegeven. Ik denk dat Siobhan aanvankelijk zijn favoriet was. De relatie tussen een vader en zijn dochter is sowieso speciaal. Logan had het geweldig gevonden als ze bewezen had dat ze het aankon, maar ze schiet tekort. Ze kan zichzelf niet onder controle houden. Haar moraal is twijfelachtig. Dat zie je ook aan haar huwelijk met Tom. Het is interessant om Logans relatie met zijn schoonzoon te zien evolueren. Tom heeft een standvastigheid die de andere leden van het gezin missen. Hij is een constante, en daarom steunt Logan hem.»
Voel je na al die jaren een verwantschap met Logan Roy, of staat zijn wereld te ver van de jouwe?
«Je zoekt altijd naar dingen die je gemeen hebt met de personages die je speelt. Ik ben zelf ook vader, en ik weet dat ik het altijd moeilijk heb gehad om grenzen te stellen. Ik ben ook te vaak afwezig geweest. Net zoals Logan heb ik te veel voorrang gegeven aan mijn carrière. Al meen ik te mogen zeggen dat mijn kinderen wel van me houden en me steunen en me op veel vlakken dankbaar zijn.»
Hoe kijk je nu terug op de serie als geheel. Wat maakt ‘Succession’ zo succesvol?
«Simpel: de scenario’s. De schrijvers zijn fantastisch, met Jesse [Armstrong, de bedenker van de serie, rn] als leider. Hij is een genie. Hij begrijpt de kunst om verhalen te verzinnen waar geen grammetje vet aan hangt en die ook nog eens aankomen als een uppercut. Als Britse acteur leer je respect opbrengen voor de schrijver. Die komt op de eerste plaats. We groeien op met Shakespeare, dus wat wil je? In Amerika heeft niet iedereen die houding, al begint dat respect ook daar stilaan te groeien. Maar ‘Succession’ kan dus bouwen op geweldige scenario’s, met daarbovenop ook nog eens ijzersterke regisseurs, crewleden en muziek. En een geweldige cast natuurlijk.» ( lacht)
Het vierde seizoen van ‘Succession’ is te zien op Streamz. Wekelijks word je getrakteerd op een nieuwe aflevering.
Review *****
Toen we aan het einde van het derde seizoen de familie Roy verlieten, zat het spel helemaal op de wagen. Vader Logan overwoog om het bedrijf te verkopen, en dat zagen zijn kinderen Kendall, Siobhan en Roman niet zitten. Dus legden ze onenigheden bij om eendrachtig in opstand te komen. Helaas voor hen bracht Tom, Siobhans echtgenoot, Logan op de hoogte en viel hun plan in het water. Nu staan beide kampen met getrokken messen tegenover elkaar, en de vraag is of die strijd eigenlijk wel een overwinnaar kan opleveren. Verraad, verbittering, ambitie, hebzucht, achterdocht, manipulatie, dat zijn ook in het vierde (en laatste) seizoen weer de bouwstenen van ‘Succession’, zonder overdrijven een van de best geschreven, geacteerde en gemaakte series van de voorbije 20 jaar. De reeks heeft echter veel meer te bieden dan oppervlakkige rijkdomporno, want als je al de schone schijn weghaalt, zie je een familie die hopeloos in de knoei ligt met zichzelf en met elkaar. En waar iedereen zich aan het eind van de dag pijnlijk eenzaam voelt.