Dag Camille, hoe was je zomer?
Camille: «Vorige zomer had ik 128 optredens, maar deze zomer is nog pittiger. Toen mocht ik elke dag hetzelfde doen, in tegenstelling tot nu. Ik combineer nu de opnames van mijn telenovelle met al mijn festivals en de SOS-tour. Op draaidagen sta ik op om kwart voor zes en werk ik tot 19 uur. En als ik dan thuiskom, moet ik nog mijn tekst leren, eten en dan slapen. En dan de volgende dag opnieuw. Maar ik doe het allemaal met veel plezier.»
Verschilt dat werktempo zo van het tempo van #LikeMe?
«Ja, dat is echt niet te vergelijken. Voor mijn telenovelle blik ik soms 23 scènes in op één dag. Bij #LikeMe waren dat er misschien acht. Plus, daar had je vijf hoofdrolspelers die elkaar afwisselden. Maar het is goed gekomen hé, ik heb de zomer overleefd ( lacht).»
Het harde werken heeft geloond: je derde album ‘Magie’ ligt in de rekken. Bij ‘SOS’ had je Barbie en zuurstokroze als thema. Welke beelden had je nu voor ogen?
«Toen ik mijn album begon te schrijven met Paul en Adriaan (Nederlandse songwriters Paul Sinha en Adriaan Persons, nvdr.), had ik niet echt één idee. Daar had ik eerst wel een stresske over. SOS was een album met een ‘wow-factor’ voor mij. Ik dacht: oei, en nu?»
Voelde je extra druk door het succes van ‘SOS’?
«Ja, dat is best wel moeilijk, hoor. Dat album had ‘Vuurwerk’, ‘Diamant’, ‘Geen Tranen Meer Over’ en ‘In de Regen’. Ik legde voor ‘Magie’ de lat heel hoog voor mezelf, want ik wou echt een goed album maken. Eentje dat persoonlijk even goed voelde als ‘SOS’. En nu ben ik er eigenlijk wel trots op, misschien een beetje trotser zelfs.»
Hoe ben je dan tot ‘Magie’ gekomen?
«Ik volgde de flow van wat er in mijn hoofd zat, en in dat van Paul en Adriaan. Ik wist dat ik heel graag nog eens een liefdesnummer wou schrijven met dezelfde betekenis als ‘Vuurwerk’. En dan zijn we beginnen te experimenten en kwam ‘Magie’. Toen wist ik meteen dat dat het zou worden. En zo hebben we het hele album in die vibe gehouden, met nummers als ‘Galactisch’ en ‘Mysterie’.»
Geloof je zelf in magie?
«Ik weet niet of ik er echt in geloof, maar ik wil er wel graag in geloven. Ik wil bijvoorbeeld wel graag geloven dat er zeemeerminnen bestaan. Ik bedoel, we hebben nog maar een tiende van de oceaan ontdekt. Dus, who knows! ( lacht). En ik hou ook wel van kristallen. Grotendeels omdat ik die heel mooi vind, maar als erbij staat dat het me ‘extra liefde’ of iets in die aard zal schenken, denk ik: mooi meegenomen, let’s go!»
Met ‘Rihanna’ heb je alvast de eerste hit van je album beet. Waarom werd je eerste single een lofzang op een popster?
«Rihanna kwam tot stand tijdens de tweede week van mijn schrijfsessie met Paul en Adriaan. Ik had in het begin weinig inspiratie en toen we het nummer af hadden, twijfelde ik of ik het wel een goed nummer vond. Ik had die song zelfs een beetje verstopt voor mijn manager William. Maar toen hij het hoorde, zei hij meteen: ‘Dát is onze zomersingle!’. En ik hou wel van Rihanna, maar ik ben ook keiharde fan van Ariana Grande, Taylor Swift en Olivia Rodrigo. Rihanna’s naam paste gewoon goed in de melodie.»
De andere lofzang op je album, ‘Papa’, is voor je vader.
«Ik wou al lang een nummer voor hem schrijven, omdat hij me leerde kennismaken met muziek. Dankzij hem schreef ik nummers, nam ik covers op en zong ik op zolder in onze zelfgemaakte studio. Tijdens de SOS-tour heeft hij dan weer bij alle shows gitaar gespeeld. Ik ben een familiemens. Met dat nummer wou ik dankbaarheid tonen voor alles wat hij gedaan heeft voor mij. Ik ben ook dankbaar voor mijn mama, maar ik kon zo geen twee nummers schrijven natuurlijk ( lacht). Toen ze het nummer hoorden, moesten ze allebei huilen. Ze hebben het sindsdien niet meer opnieuw beluisterd, omdat ze steeds opnieuw moeten huilen.»
Bij je nieuwe album horen ook je allereerste optredens in het Sportpaleis. Hoe kijk je daarnaar?
«Ik heb er gewoon zo veel zin in. Ik wil een zot spektakel geven en een keihard feest bouwen met iedereen. Ik zit bomvol ideeën, maar die ga ik nog niet verklappen!»
Afgelopen jaar lanceerde je je eerste Duitse single, startten de opnames voor je telenovelle, boekte je drie shows in het Sportpaleis, bracht je twee kledingcollecties uit en een strip. Blijft er nog iets over op de bucketlist?
«Ik wil heel graag iets met make-up doen. Ik droeg voor het eerst make-up toen ik als kind moest optreden met de dansschool. Eerst deed mijn mama dat nog bij mij, maar op een gegeven moment moest ik zelf mijn make-up doen. En ik vond dat kéileuk. Ik ontdekte make-up dus al op jonge leeftijd. Eens #LikeMe begon, was ik helemaal verkocht. Het is niet dat ik dagelijks make-up draag. Als ik er geen moet dragen, draag ik er geen. Maar ik speel er wel heel graag mee. Een album in het Engels staat ook nog op het verlanglijstje.»
Je tastte de internationale wateren dit jaar al af met ‘Feuerwerk’. Hoe gaat het daarmee?
«Dat nummer wordt gedraaid, en doet het goed, maar ze kennen mij daar nog niet. Zo lang je niet meer nummers uitbrengt, en naar die plek reist om promotie te voeren, hebben de mensen daar geen persoonlijke connectie met de artiest. Ik zie wel hoe het verdergaat. Er is geen haast bij. Duitsland is een erg fijn zijproject, maar voorlopig heb ik het meer dan druk genoeg in ons land. Maar ik vind zingen in het Engels wel zo leuk dat ik het eens wil doen voor mezelf als experiment.»
Is het een droom om internationaal te gaan?
«Ja, dat is mijn allergrootste droom. Maar op dit moment ben ik heel blij en dankbaar met waar ik ben.»
Je choreograaf liet nochtans deze zomer vallen dat je weleens ongeduldig bent.
«Ja, ik snap wel waarom hij het zegt. Ik heb heel veel ambitie. Ik wil graag verder, en verder, en verder...»
‘Magie’ is nu uit bij CNR Records, en is hier te beluisteren. CAMILLE staat op 4 en 5 mei 2024 in het Sportpaleis. Tickets via www.gracialive.be.
Alles wat je wilt weten vind je op Metrotime.be