Informateur Paul Magnette wil volledige tewerkstelling in 2030. Dat staat volgens de website van La Libre in het verslag dat hij midden november aan de koning overmaakte. Tegen het einde van de legislatuur moet de tewerkstellingsgraad 75 procent bereiken. De vorige regering stelde 73,2 procent tegen 2019 in het vooruitzicht, terwijl volgens de laatste statistieken de tewerkstellingsgraad bij de bevolking tussen 20 en 64 jaar in het tweede trimester op 71 procent lag, het hoogste cijfer ooit in België. Het verslag bevat diverse maatregelen, zoals de uitbreiding van de vrijstelling van sociale bijdragen voor de tweede en derde werknemer van een KMO. Tegen 2014 moet het minimumloon op 14 euro per uur liggen.
Om de klimaatdoelstellingen - een vermindering van de broeikasgassen met 55 procent tegen 2030 en koolstofneutraliteit tegen 2050 - te bereiken zal vooral ingezet worden op energie en mobiliteit in het strategisch investeringsplan van de uittredende regering, wordt 3 miljard geïnvesteerd in de NMBS en moeten de salariswagens vanaf 2023 "zero emissie"-voertuigen zijn. Ook een taks op vliegtickets wordt overwogen.
Wat migratie betreft, spreekt De Morgen vandaag van een verstrenging van de voorwaarden voor gezinshereniging en een verbod op gezinnen in gesloten centra en woonstbetredingen.
Op sociaal vlak zouden de minimumpensioenen geleidelijk opgetrokken worden tot 1.500 euro netto tegen 2024, het geleidelijk verhogen van de sociale uitkeringen boven de armoedegrens en het individualiseren van de rechten.
De modernisering van de staat gaat niet in de richting van een staatshervorming - daarvoor is een tweederdemeerderheid nodig, herhaalde Magnette gisteren op zijn persconferentie -, maar de informateur stelt voor om na te denken op het loskoppelen van de verschillende verkiezingen, een federale kiesomschrijving of het afschaffen van de Senaat.
Paul Magnette wilde niet reageren op de verschillende artikels. Zijn woordvoerder herinnerde eraan dat de informateursnota dagelijks aangepast wordt in functie van de contacten die de informateur heeft met politieke en institutionele gesprekspartners.
Bron: Belga